İmansız askerin,korkak paşanın
Bir boyuna bir de enine tükür.
Kaçarken vurulup yere düşenin
Bir leşine bir de kanına tükür.
***
Ölürsen de hak yedirme,hak yeme;
Aka kara,karaya da ak deme.
Adaletten ayrılırsa mahkeme,
Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ nasıl bir korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu...
ruh adam (Nihal Atsız)
ahmet şerif izgörenin ilk okuduğum kitabıdır.hoşuma gittiği için neredeyses bütün kitaplarını okudum.ama bu kitapta bahsettiklerinden diğer kitaplardada bahsetmiş.