" Varolmanın umutsuz düşü... Var gibi olmak değil, var olmak. Aynı zamanda kendin için olduğun insanla diğerleri için olmanın farklılığı... Baş dönmesi hissi ve sonunda yorgunluktan ölme isteği... İçinin görülmesi, kesilip biçilmek, hatta yok edilmek... Her ses bir yalan, her jest sahne, her gülümseme bir tuzak... İntihar mı? Hayır!(...) Ama gerçek kan kırmızıdır, saklandığın yerde kalamazsın. Hayat her şeyin içine sızar."
Sayfa 37 - Ingrid Bergman, "Persona"