Ayşenur Karaoğlu
@AysenurKaraoglu
153 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hep yıldızlara bakardık. Bazı geceler de gökyüzünü yıldızlarla döşeli bulurduk. O zaman sevincimize sınır yoktu. Ve bizler umutla doluyduk. Sıkıntılardan, acılardan sonra gelecek güzel günlerin, daha güzel olacağına inanıyorduk.
Ne kadar ömrümüz var, aşağılanmış insanların alçak hünerleriyle, dedikodusuyla vakit geçirecek...
Senin aklın ermez öyle hökümet işlerine, bizlerin aklı ermez. Senin benim aklımız etseydi işine, onun hökümetliği nerede kalırdı!
Okur Takip Önerileri
Bir çöplük, bence bir şehir demektir.
Varsa kısmetinde, gelir Hintten, Yemenden. Yoksa kısmetinde ne gelir elden?
Elin ağzı uçkur bağın değil ki çeke çeke bağlayasın yavru. Düşmeye gör, keyf için yerler seni!
Bir çocuk incitilmez. Kimden olursa olsun.
Bana gelince, ben bir umutsuzluk içinde yuvarlanıyordum.
Başımı sokacak bir ağaç kovuğu bile yok! Kocaman şehrin ortasında yalnız, yapayalnızım. Sarılacak bir dalım da yok! İçerimde dayanılmaz bir keder, bir hınç...
Uzun, çın çın öten bir gülüş. Gülüş tüm Çukurova’ya yayılır gibiydi. Bu gülüşte sevinçler aydınlıklar vardı.
Ne kadarcık ömrümüz var, aşağılanmış insanların alçak hünerleriyle, dedikodusuyla vakit geçirecek...
Bana gelince, ben bir umutsuzluk içinde yuvarlanıyordum.
Kertenkelenin gözleri güzeldi. Dertli dertli, kederli, gözü yaşlı bakardı. Garipler, kimsesizler, hor görmüşler gibi...
Sıcak, boğucu bir Haziran gecesiydi. Yıldızlar iri iri... İkide bir arka arkaya karanlığı bir kılıç gibi keserek, yıldızlar akıyordu.
Çöpten kalem çıkarmak, hırsızlıktan daha mı kötü!