Şimdi sen yokken ben,
Kıvırcık saçlı bir kadının yüzündeki hüzün gibiyim
Raflarda kalmış eski bir kitap gibi,
Asfaltta ceset gibi…
İkimiz de eşit sayılırız artık;
Sen beni kaybettin,
Ben kendimi.
İçimde dengbeji ağıtlar yakar
İhanetin pençesinde nice ak sakallı bahtiyar
Ben çok ergen şiirler yırtıp da attım
Savaş kaybetmiş bir çocuğun çığlığını yazana kadar…
Okur Takip Önerileri
Saçları dünyaya kırgın kadınlar var,
Yüzleri bütün fotoğraf makinelerine gülen…
Her insan çehresini
Coğrafyasın’ın silüetinden alır.
Esmer isek sıcaktan değil,
Evvela acıdandır…
Acı bizim olsun
Keder bizim
Tüm zorluklar bizim…
Umut onların olsun,
İyi gün onların.
Yarınlar çocukların…
Sen beni ne kadar seveceğini söyle,
Ben sana nasıl öleceğimi yazayım.
Var mısın?..
Bedew tu yî,
Helbest nesîbe xwe girtiye ji te
Ger evîn nekeve dil,
Ma peyv ji ziman diweşe?
Güzel olan sensin,
Şiir nasibini almış senden
Aşk gönüle girmez ise,
Söz dökülür mü dilden?
SEN YOKSUN
ilk bahardı çiçek açtı
Sen yoktun…
Yaz bitti gün söndü
Sen yoktun…
Bahar bitti mevsim soldu
Sen yoktun…
Kış geldi soğuk vurdu
Sen yoksun…
Kar yağdı bugün her yer beyaz
Sen yoksun…
Mevsimin yok mu senin?
Hiç yoksun…
GÖZLERİ
Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey
Gözleri getirin gözleri !…
GÖZLERİM
Sendeki bir şey
Benim gözlerim…
MESAJ
Ölebilirim genç yaşımda,
En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim.
Şimdi kavak yelleri esiyorken başımda,
Sevgilim,
Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim…
Sayfa 69Kitabı okudu
