Murat Kurnig
@Bodhikurnigku
İnsan en az değerli olanın en iyisi, kanatlardan yoksun ve kötü kokan, havayı, toprağı ve dalgayı kirleten bir böcektir. Albert Caraco, Ma Confession p.70.
#41000680
linktr.ee/bodhikurnigku
Wu Hsin: Başlangıç yok. Son yok. Doğum yok. Ölüm yok. Zaman yok. Yer yok. Gidecek bir yer yok. Gelmek için hiçbir yer yok.
Xiangyan Zhixian: Hiçbir yerde bir iz bulunamadı. ◯ John donne: Her şey paramparça, tutarlılığın emaresi bile yok.
Huang Po: Elde edilebilecek kesinlikle HİÇBİR ŞEY YOKTUR. Janaka: Hayatın üç ucundan bahsetmeye gerek yok.
201 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
I would be pleased indeed, if the universe were full of blazing ovens, and concentration camps, and people deported.
Albert Caraco, Journal of 1969 p. 118
Peder Jules, 1888 Chap. II, 3, s. 186 Octave Mirbeau
Hayatta nelere dikkat etmen gerekiyor?... mutluluk... Ve bunu ancak vücudunuzu sağlık veren egzersiz yaparak ve beyninize mümkün olduğunca az fikir sokarak elde edebilirsiniz, çünkü fikirler dinlenmeyi rahatsız eder ve sizi her zaman, her zaman acı verici ve çoğu zaman suç teşkil eden gereksiz eylemlere teşvik eder... Benliğinizi hissetmeyin, doğada erimiş, denizde eridikçe buluttan düşen bir damla su, çabalarınızın amacı bu olacaktır ... Sizi uyarıyorum, ulaşmak kolay değil ve bir İsa Mesih'i, bir Muhammed'i, bir Napolyon'ı bir Hiç olmaktan daha kolay... Dinle beni... İnsanlığın işleyişi hakkındaki bilginizi zaruri ihtiyaçlara indirgeyeceksiniz: (1) İnsan kötü ve aptal bir canavardır; (2) Adalet rezilliktir; 3. Aşk pisliktir; (4) Tanrı bir kimeradır...
deathprod treetop drive 3
so there's a strange affinity with death
many school districts today are teaching a death education where they take first graders, second, and third graders and acquaint them with death: not in the concept of life after death, but with death itself and, kids are being taken to mortuaries and are allowed to see, and even touch, dead bodies there is this fascination with death to desensitize us to death
Okur Takip Önerileri
Giuseppe Rensi
Barış mı istiyorsun Ona sahipsin, ama ölümle. "Yaşam" (yani, heyecan ve hayati tutku) istiyor musunuz? Ona sahipsiniz, ama huzursuzlukla, eksiklik ile tokluk arasında, memnuniyet ile hoşnutsuzluk arasında, neşe ile acı arasında sürekli dalgalanma: ona sahipsiniz, yani işkence ile. Barış ölümdür. Hayat eziyettir.
Frammenti d'una filosofia dell'errore e del dolore, del male e della morte
Seungsahn / The Whole World Is a Single Flower 1992
Boş gelmek, boş ele gitmek, bu insan.
Doğduğun zaman, nereden geliyorsun?
Öldüğünde nereye gidiyorsun?
Hayat beliren yüzen bir bulut gibidir.
Ölüm, kaybolan yüzen bir bulut gibidir.
Yüzen bulutun kendisi aslında yok.
Yaşam ve ölüm, gelen ve giden de böyledir.
Ama her zaman açık kalan bir şey var.
Yaşam ve ölüme bağlı olarak değil, saf ve açık.
O zaman saf ve net olan şey nedir?
Zibaldone, (4175)
Giacomo Leopardi
Sadece bireysel erkekler değil, tüm insan ırkı mutsuzdu ve her zaman mutsuz olacak. Sadece insan ırkı değil, tüm hayvan dünyası. Sadece hayvanlar değil, kendi yollarındaki diğer tüm varlıklar. Sadece bireyler değil, türler, cinsler, alemler, küreler, sistemler, dünyalar.
Nyogen Senzaki (1876-1958)
Zen mesleği mesleksizliktir
“Benim ideal hayat biçimim işe yaramaz bir mantarınkidir, ne çekici çiçekleri vardır ne batan dalları, yaprakları. beni çok fazla sevmeye başladığınızda sırra kadem basacağım. Ben katedrallere ve meslektaşlarına raporlar yollayıp üstlerine düşeni ne kadar şahane bir biçimde yerine getirdiğini anlatıp duran diğer din emekçilerine benzemem. Aslına bakarsanız, benim ait olduğum bir katedral de yok meslektaşlarım da çünkü zen mesleği mesleksizliktir.”
Mitchell Heisman, Suicide Note
Feminizmi ve bireyciliği benimseyen Batı ülkelerinde gerçekte olan şey, insan ırkının tam sonu değil, daha çok liberal demokrasilerin yerli nüfuslarının göreli demografik düşüşüdür. Özverili ebeveyn ile çocuk arasındaki ilişkinin bireysel mantıksızlığı, genetik olarak intihara meyilli doğum oranlarının üretilmesine yardımcı oluyor.
Edgar Saltus , Olumsuzluğun Anatomisi (1886), s. 226
Bu manzarada perde çekilebilir. Ne şair ne de görücü öteye bakamaz. Ahlaksızlığıyla bilinçsiz, güzelliğiyle büyüleyici, zalimliği ile vahşi, harikası emperyal ve sarsıntılarında dehşet verici olan doğa, sadece sağır değil, aynı zamanda dilsizdir. Herhangi bir temyize cevap yok. Yapabileceğimizin en iyisi, şimdiye kadar yapılmış en iyi şey, evreni yöneten yasaların amansızlığını kabul etmek ve geldiğimiz ve hepimizin kaybolacağımız hiçliği olabildiğince sakin bir şekilde düşünmektir. Tuttuğumuz tek teselli, her ne kadar yanıltıcı da olsa, ölüm geldiğinde korku ve umudun sona erdiği inancından ibarettir. Sonra merak durur; çözülmeyen artık şaşkın değil; alan kayboldu; sonsuz boşluktur; saçmalık bitti.
Living as non-buddhas!
Bodhisattva dünyası, sınırsız acıları sesleri algılar... Ama bu bir ermiş olması gereklidir? Yoksa Arthur Schopenhauer? Ben büyük kazıkta biriyim, ama onları algıladım ve onlar benim pusulam gibi davrandılar. Guido Ceronetti / Sınırları olmayan böcekler (s. 98)
Topologie du pessimisme, 1997
Gelecekteki cesedini gururla karnında taşıyan bir kadından daha müstehcen ne olabilir?
Roland Jaccard
birartibir.org/a-dan-x-e/595-kediye-benzerdi
HAYAT ARKADAŞININ GÖZÜYLE CIORAN
Ya Beckett?
Cioran’da sürekli görülür bu: Ölümü kabul ediyorum, yaşamı kabul ediyorum, ama doğumu etmiyorum. Aynı şey, doğumun reddi, Beckett’te de vardır: Doğmasak daha iyi olurmuş, o kadar. Oysa hiçbir etkimizin olamayacağı bir olaya dönmenin saçma olduğu da bir gerçek. Cioran bazen Beckett’e içini dökerdi; hiçbir şey olamama, kısırlık, yazamama duygusundan yakınırdı. Beckett ise onu dinler, omuzuna sevecenlikle vururdu, hastasına bakan bir hekim gibi, aynı zamanda da yüreklendirip teselli eden bir dost gibi…
çeviri: 
Haldun Bayrı
Söyleşi: Norbert Dodille