Bizim oralarda, Diyarbakır'da ekmek çok yenir. Ekmeksiz yemek yemek,ekmeksiz karın doyurmayı denemek,açlık denen şeyin ne demek olduğunu bilmemek gibi bir şeydi. Ekmegi ne denli sevdiğimizi,ne çok yediğimizi de günlük konuşmalarımızda dile getirirdik. Birine "gel otur yemek yiyelim demez,gel ekmek yiyelim" derdik. Yemek yerken yanımıza gelen birine veya misafirimize,"yemek yedin mi?"diye sormaz " ekmek yedin mi" diye sorardık. Biz şuna inanırdık: Ekmek yememiş bir insan tok olamaz,mutlaka açtır.
Gavur Mahallesi / Mıgırdiç Margosyan/