Yüreğinin derinliklerine bakınca görüyorum
Sevgi dolu, ama nedense hüzünlü
Her şeye,herkese inat yine bakıyorsun gülen gözlerle
İnadına güzel,inadına güzel kara gözlerinle
Bakmaya bile kıyamıyor insan gözlerine
Gözler kalbin aynasıdır derler ya.
Bilemez kimse kara gözlerin neler anlatır
Bana bakmasada o gözlerin, bilirim benimdir o gözlerin. Deniz feneri misali, rotasındayım bakışlarının...
O bakışlarınla beni de götür gittiğin yere
Bana neler söyler ah bir bilsen gözlerin…
Bomboş dünyamı kara gözlerin dolduruyor..
Şair değilim yazayım gözlerini
Şair sensin,şiir de sensin
Zaten gözlerin şiir ya
Kara gözlerin.
Hûn bizanin ku sê, sê cewherê me hene, hifza xwe ji me dixwazin. Yek Îslamiyet, ku hezar hezar xûna şehîdane bihayê wê dane. Ê duduyan însaniyet, Ê sisiyan milliyeta me ye...
"Ne fırtınalar koptu, benim hayat dallarımda... Hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan... İçimde kıyametler kopsa da. Ben baharıyım yarınlarımın, Çiçek açarım her kışın ardından!"
Dibe ku bihar bi mirov re were, lê tu biharê nayê, li her derê kulîlk di biharê de ye, tu zivistanê tê. Her tim were ku ez her dem biharê hîs bikim...
İlknur B.
“Küstürmeyin insanları hayata. Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan, güzel olan her şeyden. Bir odada yalnızlığı; bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı, nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin işte bazı insanları.”