"Az az ölüyoruz her gün. Yağmurdan, havadan söz eder gibi. İnsanın her gün az az öldüğünü görüyorum, her yanda gördüğüm insanların..." (Vefatının 30. Yılında Özlemle Anıyorum Seni Zarif Adam...)
"Unutmak kolay mı? ” deme,
Unutursun Mihriban’ım,
Oğlun, kızın olsun hele,
Unutursun Mihriban’ım...
Zaman erir kelep kelep,
Meyve dalında kalmaz hep,
Unutturur birçok sebep,
2 Haziran Ahmed Arif - Orhan Kemal ...
3 Haziran Nazım Hikmet Ran ...
Hepsini ayrı ayrı severim fakat "Haziran'da Ölmek Zor" sözüyle 7 Haziran'ı hatırlarım...
7 Haziran 1987 Sultan şiiriyle ahvalini kağıda döken Zarif Adam " Seçkin bir kimse değilim, İsmimin baş harflerinde kimliğim... Bağışlamanı dilerim..." der. Ben her Haziran'da bu Zarif Adam'ı daha fazla düşünür daha fazla anarım... Haziran bana Abdurrahman Cahit Zarifoğlu hüznüdür... Ah Muhsin Ünlü'nün de dediği gibi " Otomobil icad olunur, Zarifoğlu ölür..."
Ahh... Yüreğimizin Zarif acısı...
"Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
Budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında..."
Adın üç kere geçti saçmasapan bir filmde yanlız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime anne dedim hadi çay koy da içelim...