Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.
Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı
...
Ve güz geldi Ömür hanım.
Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul.
İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde.
Yağmur ha yağdı ha yağacak.
İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır.
Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan.
Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı...
Ve
O günlerde seni kurtarmak için elimden geleni yapardım. Ama elimden gelenler ne yazık ki içimden gelenlerden daha az olduğu için her zaman kurtaramazdım seni.
Onun bu yakınmasına karşı ne söyleyeceğimi, onu nasıl avutacağımı bilemiyordum. Küçük bir kız çocuğunun körpe ruhunu kendi çılgın kininin kalıbına sokmakla büyük bir günah işlemişti.
"Şimdi bende onunla birlikte bu eve girseydim ne mutlu olurdum" diye düşünüyordum. Ama onunla nereye gidersem gideyim hiçbir zaman mutlu olamayacağımı biliyordum.