İlkay can
@Ilkay_can
Joie de vivre
Im non persona essem vobis cogitatur quam a minute ante
190 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Bir şeyler kırılıyor içimde , her adım attığımda.
Bazıları buraya geliyor ve neden geldiğini bile bilmez. Bunda kötü bir şey yok. Vakit var. Eğer bir insan, ne olduğunu bilsin ya da bilmesin, bir görevde ısrar ediyorsa her zaman yeterli vakit vardır 
Bu beklenmedik şeylerle savaşmayacağım.
Okur Takip Önerileri
Ayrıca çok sinir bozucu. Görünüş olarak değil. Sadece dışarı çıktığımızda beri bir an bile susmadı. Kadınlar… En çokta kadınlar hakkında konuşuyor. Cinsel alakalı imalı sözler, özellikle onun yokluğu ile ilgili. Konuştuğu her şeyin temelinde bu var. Yaşamak diyor. Sonra kendi kendine gülüyor. 
Birbirimizi başka hayatlardan tanıyıp tanımadığımızı bilmiyorum. Sonraki hayatlarımızda tekrar karşılaşacak mıyız , bilmiyorum.
Saf güven birbirimize öylesine açılmamızı sağlıyor ki her şey mümkün görünüyor. Bu bir konuşma şekli değil. Herhangi bir şey. Sadece mimiklerin yer aldığı bir iletişim.
Bu bekleyişin her adımda gitgide büyüyen bir değeri ortaya koyduğuydu.
Çocuklar yaşama güdüsüne sahiptir çünkü kendileri için yaşarlar, fakat yaşadıkları travmalarlarla ya da toplum tarafından oluşturulan yapısal kalıplara entegre edilmeleriyle maruz kaldıkları zihinsel programlama yüzünden bu güdü büyüdükçe kaybolur. 
İnsanların farkında olmadığı şey, yarı canlı ve yarı insan doğmalarıdır. Yaşamak ve insana dönüşmek; özel bir çabayla nefes almayı, bakmayı, dinlemeyi, hissetmeyi, dokunmayı ve sevmeyi öğrenmeyi gerektiren uzun ve kapsamlı bir süreçtir. 
Ancak, kendi gerçeğini bulmak için neleri göze alabilecek? Her şeyini kaybetmeye hazır mıdır? 
İnsan ancak ahlaki bir davranışa sahipse ve güzel ve iyi olanın felsefesini ve tefekkürünü yaparsa özgürleşebilir .
Bir anda hayatıma girip benimle el ele ve heyecanla yeni ufuklara yelken açtığı için teşekkür ederim .
Gelecekte neler olacağını bilme arzusu insanın içini kemirir durur.
Kökü dışarda bir aşk
Dante ile Beatrice’inkine
Fena öykünüyor. 
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine. Böylesine özgürlük ve kardeşlik kokan dizelerin sıcaklığını yaşamak istemeyen insan olur mu?