Ömer
@Kartagamergen
Yeni macerama davetlisiniz: 
Simeranyada
13 kütüphaneci puanı
375 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
O zaman yeniden acıyla kıvrandı. Bir ara ölümü düşündü. Ölse ne kadar iyi olacaktı.
Sayfa 275Kitabı okudu
Düşmek bir şey değildir. Kalkamamak, düşkün kalmak korkunçtur.
Sayfa 272Kitabı okudu
En büyük suçludur. Çünkü bir kıza gönlünü kaptırdı.
Sayfa 253Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Yeğenim bayrak görünce, amca bak Türkiye bayrağı dedi geçenlerde ufak bi ders verdim şimdi birinin ırkçılığın doğru bir şey olmadığını anlatması lazım...
Durup dururken kendisini bu yola zorlamanın mânâsı neydi?
Sayfa 241Kitabı okudu
Gönlündeki kasırganın geçmesini bekliyordu ama geçeceğine dair hiçbir belirti gözükmüyordu.
Sayfa 239Kitabı okudu
kendisine itiraftan çekindiği hakikati görmüştü
Sayfa 226 - geç kalmış mıydı?Kitabı okudu
Sarhoş gibiydi. Sarhoştu. Bu sarhoşluğu ebedî olmasını istiyordu.
Sayfa 225Kitabı okudu
Hayatımıza aldığımız insanlar bizim için büyük bir sorumluluk. Onlarla samimiyet kurmak ise daha da büyük bir sorumluluk. Bu sorumluluğun farkındalığını artırmak gerek insanız neticede sağımız solumuz belli olmuyor
incinmek, incitmek
Hangisinin daha zor olduğuna incitmek cevabını vermenin gerçekçi olmadığını düşünürdüm. Bu yüzden incinmenin her zaman çok daha zor olduğunu, incitmenin ise içerisinde her zaman haklılık barındırdığını -en azından inciten hep öyle düşünür, muhakkak bir kulp bulur haklılık payım var der- dolayısıyla doğru veya yanlış, bir şekilde insanın içini rahatlatabildiğini düşünürdüm. Fakat kendimle tekrar tanıştığımı düşündüğüm şu günlerde, esasen buna vereceğim cevabın incitmek olduğunu çok daha iyi anlıyorum. İncinmek her ne kadar kendi içimizde çözemediğimiz yalnızca ızdırabını yaşayabildiğimiz şeyse de içerisinde suçluluk yok. İncitmede ise bir suçluluk var, özellikle incinmenin ne demek olduğunu biliyorsanız, incitmek insanın üzerine bir katilin duygularını yüklüyor. İncinmeyi karşımızdakinden bir adımın gelmesi ile üzerimizden atabilirken, -tabii eğer bunu telafi etmeyi düşünebilecek insanlarla ilişki kuruyorsak- incitmeyi bir suç olarak içimizde vicdan azabıyla yaşamaya devam ediyoruz.
Elbette incitmenin getirdiği suçluluk da muhatabımızın gönlünü almakla geçiyor fakat gönül alma işlerinin neticesi de çoğunlukla incinmekle sonuçlanıyor.
İki ucunun da temiz olmadığı bir değnek ne yazık ki... yine de incinmeyi tercih ederim vicdan azabı aromalı ızdıraptansa, kalp kırıklığı aromalı ızdırap evladır.