Kadir Durmaz
@Kitapmaceram
Bekleyen her şey bir gün solar ve ölür. Bu bir papatya da olabilir veyahut bir umut da.
21 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Zamanla her şeye alışıyor insan.
Sayfa 97 - Doğan KitapKitabı okudu
Bizler en çok birbirimizin yaralarına derman olduğumuzda sıcak yardım elini esirgemediğimizde , komşumuz açken tok yatmadığımızda, birbirimizin acısıyla hüzünlenip, mutluluğuyla keyiflendiğimizde güzeliz.
En çok " biz" olduğumuzda güzeliz...
Sayfa 83 - Doğan KitapKitabı okudu
Duygularımızı, derelerde hiç durmadan akan sulara benzetirim. Doğdumuzda o derenin suyu pırıl pırıldır, berraktır. O dereye güzel şeyler atarsanız suyun parlaklığı giderek artar ama hayat hep güzel şeyler yaşamamıza izin vermez. Dereye attığımız her sıkıntı, her kaygı, her üzüntü derenin rengini bulanıklaştırır. Hele ki attıklarınızın içinde bolca acı varsa, su kapkara olur.
Sayfa 68 - Doğan KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Hayat duranı sevmez, çalışanı, uğraşanı, onunla mücadele edeni sever. Bir yıkar,iki yıkar, üç yıkar... Sonunda pes etmeyi de bilir. İşte o zaman yokuşlar iniş olur karşından esen rüzgar arkana geçer.
Sayfa 45 - Doğan KitapKitabı okudu
Şiddet şiddeti çağırır her zaman. Sevginin, merhametin, bir küçük gülümsemenin de barışı, kardeşliği çağırdığı gibi.
Sayfa 36 - Doğan KitapKitabı okudu
Birilerinin ömür boyu çalışıp başka birilerinin de ömür boyu yiyip içip gezdiği bir dünya, bugün de gelecekte de gerçekten mutlu, huzurlu bir dünya olamaz. Biri aç gezerken ötekinin kuş sütü eksik sofralardan kalkıp yemediğini çöpe döktüğü bir dünya ne açını ne de tokunu mutlu edebilir.
Sayfa 24 - Doğan KitapKitabı okudu
Bu hayatta bazı insanlar hayat cehenneminde yaşardı. Baskılar yüzünden orada nefes almaya çalışırlardı. Ötekileştirmeler yüzünden orada saklanmaya ihtiyaç duyarlardı. Diğerlerini oraya başka insanlar koyardı. Hiç umursamadan ve hiç acımadan...
Sayfa 221 - LiteratürKitabı okudu
İnsan bir başkasıyla mı yüzleşmekten daha çok sarsılırdı, kendiyle yüzleşmekten mi?
Sayfa 185 - LiteratürKitabı okudu
Kim içindekileri sevdiği kişiye döküp sonra bundan pişman olur ki ?
Sayfa 183 - LiteratürKitabı okudu
Saatler hep geçerdi zaten ama saatler geçerken, insan bir yerlerde hep takılı kalıverirdi.
Sayfa 142 - LiteratürKitabı okudu
Kimilerini zamanla daha çok sever ya insan, Mesela, o konuştukça sever, ilgisini fark ettikçe sever...
Sayfa 131 - LiteratürKitabı okudu
Nasıl da ikiyüzlüydü bu " insan denen varlık... Nasıl da acımasızdı. Sevgilerinin sınırı nereye kadardı acaba?
Sayfa 120 - LiteratürKitabı okudu
Keşke kendi düşüncelerimi de ütüleyebilseydim.
Sayfa 117 - LiteratürKitabı okudu
Çocukluğumda , başımda bir anne ve baba olsaydı, onların arasındaki sevgiye şahit olsaydım; gerçek sevgi nasıl bir şey, neye benzer belki anlayabilirdim... Belki o zaman daha kolay çözerdim kendimi.
Sayfa 116 - LiteratürKitabı okudu
" Aslında dünyada hiçbir şeyin bir anlamı yoktur. Aradığımız şeylere biz anlamlar yükleriz , " dedim.
Sayfa 113 - LiteratürKitabı okudu