Ne bileyim kimse gülüşümden sevmedi beni mesela. Yada uyandığımda uzun uzadıya geceden kalma mesajlar atmadı. Kimse sırf sesimi duymak için aramadı beni.Kimse bunun aksini iddia etmedi.Fakat isterdim ki birkerede ben birilerinin kanatlarında olayım, birkerede başkası sarsın beni, birkerede başkası düşünsün benim mutluluğumu.. Hiç olmadı, belkide hiç olmayacak.. Neyse, neyseler neyseleri getirsede neyse....
Yataklarımızda ölmek de iyidir
temiz bir yastıkta
ve arkadaşlarımızın arasında.
Bir kez olsun
ellerimiz göğsümüze kapanmış,
boş ve solgun,
çiziksiz, zincirsiz, bantsız
ve belgesiz ölmek iyidir.
Temiz bir ölümle ölmek iyidir,
gömleğimizde deliksiz
ve kaburgalarımızda delilsiz.
Yanağımızın altında kaldırım taşı değil, beyaz bir yastıkla,
ellerimiz sevdiklerimizin elleri arasında,
çaresiz doktorlar ve hemşireler etrafımızda,
arkamızda zarif bir vedadan başka hiçbir şey bırakmadan,
tarihe aldırmadan,
dünyayı öylece bırakarak,
bir gün bir başkası onu değiştirir diye umarak
ölmek iyidir.