İnsanoğlu gerçek aşkın ne olduğunu ancak kaybedince anlıyor. Çoğumuz gerçek aşkı bulamıyoruz bile ama bulduğumuzda o insan için ne gerekiyorsa yapıyoruz.
Hayatta asla unutamadığımız insanlar vardır. Ya da ölümde. Unutmuşuz gibi davransak bile. Her zaman aklımızdadırlar; en ıssız düşüncelerimizde saklanır, gerçekleşmesi artık mümkün olmayan hayallerle zihnimize saldırırlar.
Hepimizin çatlakları vardır, korku ve kaygıyı arkasına alan hayat hepimizin kalbinde ve de zihninde küçük çöküntüler, izler bırakmıştır, bizler de bu deformasyonlarımızın üzerini kırılgan umutlarımızla sıvamaya çalışırız.
Bazen anılarımız, geçmişimizi daha güzel göstermek için çerçevelerini değiştirirler ki geriye dönüp baktığımızda daha az korkunç şeyler görebilelim. Bazen anılarımızın üstünü boyarız ki altında gizlenenleri hatırlamıyormuş gibi yapabilelim.