dünyada en güzel şeyler çılgınlıklardan mürekkeptir. Ben o sizin dediğiniz çılgınlıklardan yapmayacak olursam hayatıma tamam olmamış nazarıyla bakarım.
Bu bir ana değil, kızlarının saadetine düşman bir rakip idi.
Demek bütün bir hayat, işte bir hatanın kurbanı oluyordu. Bundan sonra saadet ümidi, saklanmak lazım gelen utanılacak bir aşktan ibaretti ve bu aşk, bir gün onun yüzüne müthiş bir aşağılama sillesiyle çarparak <<artık yetişir!>> diyebilirdi. O zaman ne yapacaktı?
Okur Takip Önerileri
Bu izdivaç ona genç kızlık emellerini vermiş, fakat kadınlığını aç bırakmış idi.
Bihter’i omuzundan silkmek ,bileklerinden tutmak, sarsmak vahşi bir kıskançlıkla büsbütün kendisinin olamayan bu kadını hırpalamak arzuları duyardı. Onu kıskanıyordu, fakat kimseden değil, kendisinin ihtiyarlığından; onun güzelliğinden ve gençliğinde, nihayet ona tamamıyla tasarruf edememekten müthiş bir kıskançlık hissediyordu.
Erkekler bir kadını sevebilmek için ona hürmet edebilmelidirler
belki bu sevda köşesi o kadar cennetten bir parçaya benzeyecekti ki ölüm bile onları unutacaktı.
Hayatının hemen tek aşkı bu olacaktı. Ötekiler hep bir yığın oyuncaktan ibaret kalacaktı.
Bu aşk, hayatının bütün o eski aşklarından hiçbirine benzemeyecekti. Her zaman Aşklarından galip çıkarken bu aşkından mağlup olabileceğini hissetti. Bu defa her zamankinden başka bir fark vardı: o gidip Bihter’i almamış, Bihter gidip kendisini almış idi.
İşte hemen kadınların hepsinde mevcut bir illet: fedakar görünmek…
Artık hayatının küçük küçük aşk hikayeleri kapanmış, şimdi her türlü ihtiraslarıyla, emelleriyle, hummalarıyla, saadetleriyle uzun bir sevda hikayesi başlamış idi.
Nihal’in sevdikleri hep böyle kollarından tutulup sokağa atılıyordu.
Ölenler ölmüştür, artık onlardan hiçbir şey beklenemez…
Zannolunur ki tabiat kadınların ruhuna boş kalmaya tahammül edemeyen bir beşik koymuştur.
Neseviyet (kadınlık) emellerinden feragat etmiş (vazgeçmiş) bütün biçare kadınların kalbinde her türlü mahrumiyetlerin gözyaşları sükût edebilir