Niye mi vazgeçmiyorum senin için acı çekmekten? Çünkü beni şu an hayatta tutan bu acı.
Ben kimseyi hayatımdan bi iki yanlış yüzünden çıkarmadım. Defalarca kalbimde kalıcı hasarlar aldım, hep elimden geleni yaptım. İçim rahat uğurladım hepsini. Yolunuz açık olsun.
Okur Takip Önerileri
Yeri geliyor zamanında canından can götüren acının karşısında bir süre sonra aslan gibi duruyorsun. Biraz zaman, biraz sabır.
O da benim gibi merak içerisindeymiş, o da kalmamıyormuş bu özlemin altından. O da soruyormuş kendine “bunu hakedecek ne yaptım” diye..
Ne kadar zaman geçerse geçsin, ben hiç bir zaman, canından çok sevdiğin insanın, nasıl oluyor da bi zaman sonra “hiç” olduğunu asla anlamayacağım..
Yıllarını verdiğin insanın bir gün sevgisinden şüphe duymak, yiyebileceğin en büyük kazıklardan biridir.
Ne kadar çok şekli varmış ölmenin, hem de her gün, bir daha, bir daha...
Sen hiç bilmezsin. Kaç gece kendi içimde sana küsüp geri barıştığımı, duvarlar örüp geri yıktığımı, hiç bilmezsin.