“ insan her şeye, işkence görenlerin çığlıklarına bile dayanmanın bir yolunu buluyordu. Taş kalpli olduklarından değildi; ellerinden bir şey gelmiyor olmasındandı, güçsüzlüğün önünde sonunda vardığı sükûnettendi. “
“ İnsan kalbinin doğasında yaşayabileceği zevkleri yok etmeye gücü yetenlere! Dünyadaki bütün iyilikler, bütün şefkat; zalim bir insanın yaptığı zulümle çaldığı mutluluğun yerini tutamaz!”