Basel'in Çanları, Louis Aragon'dan ilk okuduğum eser oldu. Eser, İkinci Dünya Savaşı öncesi Fransa'ya odaklanıyor. Toplumcu gerçekçi bir eser Basel'in Çanları. Toplumdaki siyasi, sosyal, ekonomik dinamik burjuva ve işçi sınıfı gözünden anlatılıyor. Diane karakteri burjuva kısmını temsil ederken Catherine karakteri aristokrat kimliği temsil ediyor. İki karakterimizin ayrı sınıf kimlikleri var. Victor karakteri ise işçi sınıfını temsil ediyor. İşçi sınıfı mevzu bahis olduğunda sosyalizmden de söz etmemek mümkün değil. Genelde işçi sınıfının sosyalizme sıkı sıkıya bağlı olduğunu görürüz ancak bu eserde her bakış açısına karşı fayda ve zarar yönünden bakılmış. Sınıflar birbirlerinin hayatlarına yön veriyor. İlk yarıda Fransız toplumunun her yönden ilişkilerini okuyoruz. Bu ilişkileri hicivsel bir dille okuyoruz. Diğer yarı ise işçi sınıfına, sosyalizme ayrılmış diyebiliriz. Louis Aragon bir şair. Sevgili çevirmen Attila İlhan'ın da bir şair olması sebebiyle anlatımda farklılık ortaya çıkıyor. Bu anlatım kimilerince şiirsel olarak değerlendirilebilir; kimilerince de uyumsuz bir anlatım olarak tanımlanabilir. Eserde çok fazla karakter var. Kitabı okurken not alarak ilerleyebilirsiniz. Ancak kurguya odaklanmak önemli olan. Dolayısıyla karakterlerin fazlalığı sizi korkutmasın. Farklı bir anlatım, farklı bir üslup okumak beni memnun etti.
