Dünya büyüyordu önümde. Irmak kıyılarına yürüyor, serin sulara dalıyor, kaygan taşların üzerine sırtüstü yatıp gökyüzünü izliyordum. Büyüdükçe genişleyen mekanın etrafında yeşeren solan otların, bağırıp duran hayvanların, gezinip duran börtü böceğin ortasında düşünüyordum. Zamanın ipi elimde değildi belki ama onunla oynamak da zor değildi.
...
...
...
Düşünüyordum, evet daha az yiyor, daha az uyuyordum ama düşünüyordum.