Sevil Arslanoğlu
@Sevil61
Emekli Hemşire
İstanbul
16 Haziran
14 okur puanı
Mayıs 2016 tarihinde katıldı
Sevil Arslanoğlu tekrar paylaştı.
Gece olur
Belirir yüzümde
Katmerleşen hasretin izi
Ve ben
Şizofreni düşüncelerin
İstilasına uğrarım
Kanatırken etime
Geçirdiğim tırnaklarım
Sensizliğin şaşkınlığı
Oturur göz bebeklerime
Ve içlenir gözlerim
Ardından kabarır kalbimde
Uzakların kırgınlığı
D.Delikanlı
Sevil Arslanoğlu tekrar paylaştı.
Kalemi ve kağıdı her tutuşumda şiire dokunur yüreğim.
Sevil Arslanoğlu tekrar paylaştı.
...
Bir avuç aşk ikram et bu gönül dilencisine
Pamuktan yumuşak elini bas yaralarımın üstüne
Güzelleşsin kabuk tutan acılarım
Aydınlığa kavuşsun en karanlık yanım
...
Sayfa 9
Okur Takip Önerileri
Ağlamalı
Ayrılmalı insan sevdiklerinden
Özlemden yanıp yanıp tutuşmalı
Bazen neşeli bazen hüzünlü
Geçmişi anıp ağlamalı
Bunları sevdadan yapmalı
Ayrılığı da sevdaya benzetmeli
Kavuşmaktaki hazzı
Ayrılıkta da bulmalı
Kağıda kaleme sarılıp şiirler yazmalı
Öyle yazmalı ki
Sevdalılar da ayrıanlar da ağlamalı
Sevil Kıran Arslanoğlu
Hastalıklı bir sevdaydı bu
Teşhisi konulmayan
Biraz ağlatıp
Biraz güldüren
Humma gibi yakıp kavuran
Sıtma gibi üşüten
Kurtulmak isteyip kurtulamadığın
Başını taşlara vurduğun
Bir hüzünle bitirilen
Bittiğinde üzülmediğin
Kurtulduğunda yaşama döndüğün
Hastalıklı bir sevdaydı bu
Sevil Kıran Arslanoğlu
Yapılacak cok şey varken yapacak hiçbir şey olmaması... Keşkeler... Keşkeler yoruyor insanı
Sevil Kıran Arslanoğlu
Geçmişi olmalı insanın özlem duyacağı, anıları olmalı insanın unutamayacağı, geleceğine ümitle bakması için hayalleri olmalı insanın.
Gecemin Yıldızı
Sana hasret gecelerin koynundayım yine
Gözlerimden firar ettin ama aklım sende
Yıldızsız çekilmiyor geceler
Gecemin yıldızı neredesin.
Sayfa 31 - Tilki Kitap
Veda
Nereden çıktı bu habersiz vedalaşma
Yapacak onca şey varken.
Kürekleri çekerken hayat sularında
Yoksul kaldım bu karmaşada
Hani yapraklar bir bir savrulur da
Yetişemezler ya birbirlerine
Ama pes etmeksizin nasıl da koşarlar
Yeniden, yeniden.
Gidiyorsun işte bilinmez diyarlara
Ya benim ümitlerim ve hayallerim
Onlar da yaprak misali savrulurken ardından
Bir bakmışım orda burda darmadağın.
Şimdi bakıyorum ardından anlamsızca
İçimde fırtınalar, feryatlar kopuyor
Göz yaşlarım süzülüyorken yanaklarımdan
Acılarımı, ümitlerimi topladım
Gönlümün ta derinliklerine hapsettim
Şimdi her şey boş, her şey anlamsız
Ben kalmışım sensiz, yarsız.
Sayfa 30 - Tilki Kitap
PEMBE YORGAN
Geceleri korkularımdan kaçıp sarıldığım
Gözyaşlarımı akıttığım
Çocukluğumdan kalan tek anım
Benim pembe yorganım.
Sayfa 12
Soğan
Gün gelir baklavayı, böreği unutur da insan
Bir acı soğanı unutamaz
Önemli olan kimin doğradığı
Kiminle yediğindir.
Sayfa 11 - TilkiKitap
Sevil Arslanoğlu
Gönlümde duygularım dört mevsimi yaşıyor
Uzaktan sevmek, kalbimi ne de yoruyor.
Izdırap ve neşe
Sanki tek bir bedende.
Rastlanmaz sevgiliye herhangi bir zamanda
Herhangi bir yerde
Hasret dinmiyor soğuk gecelerin satırlarında.
Prangalar vuruluyor kelimeler bir bir
Avuç terliyor, dil lal oluyor
Kalem mürekkebini kurutuyor
Gönül hasret üstüne hasret soluyor.
Gizlenmiyor ey yar hasretin gizlenmiyor
Yarım kaldı bir yanım, sen olmayınca tamamlanmıyor
Dikenli çitler mi sardı dört bir yanını
Gönül sana uzanamıyor
Seni bir kalbe hapsetmek zor gelir artık bana
Kanatır dikenler kalbi,
Kokusu her daim taze
Fırtınalar kopar içimde
Gizleyemem ki seni bir kalpte
Izdırap ve neşe
Tek bir bedende.
Sevil Arslanoğlu
Geleceğim dedi ben giderken
Bekledim gelmedi
Telefon açar dedim
O da olmadı
Sonu torunlara anlatılacak koskoca bir masal oldu.