Kimse bir başkasının hayalindeki resmi çizemez.
Sayfa 60
İyilikler bir süre sonra yükümlülükler haline geliyor, kendisine iyilik yapılan kişi bunu sınırsız bir hak olarak ömür boyu bekliyor, zincir koptuğunda velinimetini bağışlamıyordu.
Sayfa 45
İnsana düşen hayatını yalan uğruna değil, hakikat uğruna tehlikeye atmasıydı.
Sayfa 44
Okur Takip Önerileri
Nasıl yaşanacağı öğrenildiğinde ölüm kapıya dayanmış oluyordu.
Sayfa 44
Dünyada yabancı olmak, o dünyada neyin yabancısı olduğuna göre anlam kazanıyor belki de.
Sayfa 36
insanın en ölümcül yarası, içinde anbean büyüyen gitme hevesidir
Sanki hayata bir kere dokunmuş, dokunduğu o kısacık anda, üzerinde derin, acıtan bir iz kalmış, sonra zaman geçmiş ama acısı geçmemiş, zamanın iyileştirici marifetinden de umudunu kesmiş, aklına gelen her şeyi denemiş ama bi türlü geçmemiş, bir türlü geçmemiş, bir türlü...
Var ama yok, orada ama değil, yakın gibi ama uzak.
Yaşıyor olmak, bir teselliden ziyade suçluluk duygusu gibi rahatsız ediciydi.
"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."
Sümeyra tekrar paylaştı.
Hayal kırıklıklarının ruhumda açtığı büyük boşlukları zehirli bitkiler kaplıyor. Beklemek, beklemek, beklemek ve sonra hiçbir şey olmamış gibi kaldığın yerden devam etmek zorunda kalmak; umut etmek ve her seferinde incinmek, yaralanmak, yaramı sarmak, sarıp sarmalamak, saklamak, saklanmak, sarsılmak, ölesiye sarsılmak kalbimi yoruyor.