İlkbahar gibi bir mevsimi olan bu dünya, üzerinde yaşanmaya değer.
Ne olursa olsun…
İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.
Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması… İçimizdeki şeytan, pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu. İçimizde şeytan yok; içimizde aciz var, tembellik var.
Okur Takip Önerileri
Sarıldı boynuma annem girince, ben içeri.
Diyordu ağlayarak:- Görme, Âkif'im, çocuğu!
Senin değil, yedi kat ellerin yanar ciğeri,
Ölüm döşekleri üstünde görse yavrucuğu.
Sayfa 49
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
Sayfa 5
Sekiz yaşında kadardım. Babam gelir:<<Bu gece, Sizinle câmie gitsek çocuklar erkence.
Giderseniz gelin amma namazda uslu durun;
Merâmınız yaramazlıksa işte ev, oturun!>>
Deyip alırdı beraber benimle kardeşimi.
Namaza durdu mu, haliyle koyverir peşimi,
Dalar giderdi. Ben artık kalınca âzâde,
Ne âşıkàne koşardım hasırlar üstünde!
"İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı. Daha büyük ve insanca bir sebep lazımdı."
...
Tatlı gülüş pek yaraşır
Gözleri ömre bedel
Ah ne güzel ne güzel seni sevmek
...