MAVİ
Severim maviyle bütünleşen sarımtırağı.
Her şey arafta şekillenir
Ya aydınlığa
Ya da karanlığa...
İbre aklındır
Gözlerin ise gören
Seçim senindir
Kabullenmekte…
En zor mesele arafa gelmektir.
İşte o an,
Perde iner
Ve sen mavi ile sarının arasında
Karar vermeye çalışırsın.
Seçimler insanların
Geleceği için
İnşa ettiği basamaklardır.
Sırları dağladık
İzi kaldı kıyafetlerin altında.
Unuttuk yılların açtığı yaraları
Ve yok saydık, her defasın da...
Korkar olduk, sırlarımızdan,
İnandırmaya çalıştık hep kendimizi
hiç var olmadıklarına.
Ve Sonra
Gecenin grisi basar dört bir yanımızı.
Yenik düşeriz uykunun kudretine karşı.
Birden kapanır gözün kepenkleri,
Ve sen tekrar hatırlarsın
Doğa kendi başına bırakıldığında yeniden hayat bulurda bulmasına
Ya ben?
Ben sensiz nasıl nefes alabilirim ki ?
Güneş bana mavi çalınca
Yağmur bana al yapışınca
Nasıl yaşarım kuru gölde
Islak güneşte.
Ucuzlamış insan hayatı saha ne kadar kendini ikame edebilir bilmiyorum. Son 4 yılda geldiğimiz noktaya bakacak olursak git gide yaşamanın zorlaştığı bir döneme giriyoruz. Zenginler multizenginliğe erişirken fakirler daha ne kadar yerin dibine batacak. İşçiler üretiminde ter aldığı ürünlere yabancılaşmış ürettiği ortam dışında o ürüne ulaşma imkanı yoktur. Kapitalist çark o kadar yoğun ilerliyor ki tekellşemyelede bu iyice hızlanıyor. Bakalım teker nerede patlayavak
Anlayamazdım
Anlamak istemediğimden
Yoksa anlamadığımımı sandın.
Yürek işte
Düştümü bir kere
İnandırmak için bin türlü bahane uydurur durur.
Mantık anladı anlamasına da
Yürek anlamıyor anlamasına