Fadime Yıldırım
@_Kumsaati_
Duisburg
463 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Düğünler, doğumlar, özel günler, şölenler, ritüeller dünyanın çirkin yanına tahammül edebilmenin ne kadar da kıymetli bir yoluymuş meğer.
Sayfa 390Kitabı okudu
Bu mis gibi kokuları yayan şu çiçekler var ya…
Öyle zehirli ki. Güzel olan her şeyin bir bedeli var.
Sayfa 356Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Öyle ya, ağlamadan eksilmiyor, eskimiyordu acı.
Sayfa 351Kitabı okudu
Acıya alışıyor insan zamanla.
Sayfa 349Kitabı okudu
İnsan hiçbir zaman gerçek sahibi olmayacağı kara parçasının üzerinde, kendi tarihi boyunca kardeşini bile katletmekten vazgeçmemiş vahşi bir canlıydı nihayetinde.
Sayfa 345Kitabı okudu
Biliyordum, artık çok geçti. Biliyordum, her şey zamanında ve yerinde güzeldi.
Sayfa 231Kitabı okudu
Kendinle savaşını kaybetmek nedir, biliyor musun?
Sayfa 153Kitabı okudu
İnsan durmadan değişiyor. Büyürken, kazanırken, kaybederken. Kimse hayata başladığı, yola çıktığı gibi devam etmiyor, edemiyor.
Sayfa 149Kitabı okudu
Kitaplar ve filmler olmasa dünya artık katlanılır bir yer değil onun için.
Sayfa 129Kitabı okudu
Sessizlik..büyük sessizlik. Yaşlanmak…
Fark ettiği şey, üzerinde yürümeyi kabullenmek zorunda olduğu yeni bir yoldu ve o yolun bir gün kendi önünde de uzanacağını hiç düşünmemişti. Düşünmek istememişti.
Sayfa 95Kitabı okudu
Baba evinde olmanın sevdiklerinin yokluğunu derinleştirdiğini ve yaşlandığını fark etmişti o büyük sessizlik içinde.
Sayfa 95Kitabı okudu
Günler, yıllar geçip gidiyor. Bu garip, zalim bir düzen ama her ev aynı. Herkes kendi hikayesini yaşıyor işte. Doğan büyüyor.
Sayfa 34Kitabı okudu
