Ayşegül Kasapoğlu
@_aysegullkspgll
Evli
Çocuk Gelişimci
458 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Zaman ne tuhaf şeydir efendim... Bir güldürür ki insanı insan ağlamayı unutur lakin sonra gözyaşı deryasında kolsuz, kulaçsız boğdurtur. Bir günü sarayda bir günü viranede geçirtir. Devran dönermiş her daim, sultanı köle de edermiş. Anladım.
Kıymetsiz ve yamalı elbise giymek ...
Kibrinden, gururundan soyunmayan insan, gözleri sağlam olup da bakmayan,
kulağı sağlam olup da duymayan gibidir ...
Ölüm ansızın gelmez, insan beklemeyi unutur...
Okur Takip Önerileri
" İnsan kaybettiğini bulur, bizler O'nu kaybetmedik ki! Zira O ki kaybolmayandır. Ne yana baksak O'nu görürüz, ne söylesek O'nu söyler, ne işitsek O'nu işitiriz. Lakin yaşamak gözlerini kör, kulaklarını sağır eder insanın. Gördüğüne bakamaz, baktığını bilemez, bildiğine gidemez. İşte biz dahi dünya ile ne denli boyamışsak gözlerimizi apaçık olanı göremeyiz.
Evvela kendimize dönmeli, kendimizi bilmeliyiz. O vakit görürüz ki düşman kendi içimizde ve o ölmeden gözlerimizden perde, kulaklarımızdan sesler ve gönlümüzden mühür kalkmayacaktır. Amma ki illa maksat bulmaksa O'nu o vakit aramak gerek. Bulana kadar değil, ölene kadar aramak gerek"
Allah hiçbir şeyi boşa yaratmaz ki. Hüznü de yaratan O derdi de yaratan O, gamı da kederi de ... Lakin bunların kötü olduğunu biz söylüyoruz. Hatta nefsimiz söylüyor desek daha doğru. Nefsimiz bize dünyayı unutturan her şeyi kötü farz ediyor ve ona inandırıyor bizi. Hüzünlenen insan Allah'ı hatırlar, derdi olan insan Allah'a sığınır, kederi olan Allah'tan yardım ister ya, işte nefsimiz bunu istemez. O vakit bunlar kötüdür diye vesvese verir gönlümüze. Biz de inanırız.
" Allah'ım! Ömrüm boyunca yolumu şaşırmaktan korktum hep. Lakin insan korkarak yaşayamıyor. Çoğu zaman çareyi Sen'de arayacağımı bile unuttum. Ben suçluyum biliyorum, ben günah deryasında boğulan bir garip ... Affet beni, affet ki Sen'den başka kimsem yok benim. Yetimim Sana geldim, öksüzüın Seni bildim. İçimde acı var, hem de çok. Dert var, hem dert çok. Lakin Sen de varsın ve Sen her derdime devasın. Nasipsiz çevirme beni. İçimdeki sıkıntıyı al Allah'ım. Al ki yanmasın artık canım. Beni affet ve kabul et dualarımı... Amin."
"Bil ki senin bir düşüncen, bir kararın, bir planın varsa elbette Allah'ın da vardır:'
Ve sanki bir mezar taşına yazılmak için konmuş isimlerimiz...
" İki olunca bir olmaz" dedi. "Bir olmak için beraber olmak gerek. Biriniz mana ise biriniz kelamsınız, biriniz kılıç ise biriniz kalemsiniz, biriniz gönül ise biriniz akılsınız. Bu eller hiç ayrılmasın birbirinden. Zira elleriniz beraber olduğu vakit tamsınız ...''
İnsan korku girdabına kapılınca kendi aklından korkacağı bir sürü hayal icat ediyor.
Gerçekleri görmek güç,
Gözlerde perde mi var?
Bu dünyada biz "yok" uz,
Ama bizde dünya var.
"Ey Kudüs, ey hüzünler şehri! Kim durduracak düşmanları, kim silecek kanları duvarlarından?"
Nizar Kabbani
"Hangi savaş çalabilir bir halkın vatanını?"
Tevfik El Zeyyad-Kar
Yusufların sesi, en derin kuyulardan gelir. Güzelliği ve Hakkı duymak çokça dikkat ister. Zulmü durdurabilecek takati kendimizde bulmamız; usanmadan hakikate doğru yürümemiz; yolların ve zulmü ortadan yok edecek ellerin bizim olduğunu bilmemizle mümkündür sadece. Kuvvetle umut ediyoruz ki; elbet bir gün zulüm doğduğu yerlerin başına dert olacak ve mazlumlar ufka şükürle bakarak "La galibe illallah" diyecekler. Cennetin evlatları böylece bu dünyaya soylu bir zafer bırakmış olacaklar. Ve o zaman Kudüs; Müslümanların kurtulduğunu görebilecek...
Görür gibi iman edenlerin şehri. Şehadeti bir nişan gibi göğsünde taşıyan anaların, Allah için ölmeyi hamd sözcükleri ile karşılayan babaların şehriydi Kudüs... Hayatı şehadet ve zafer arasında salınan bir gergef olarak algılayanların; çekilen çileleri zaferin ve özgürlüğün alametlerinden sayanların vatanıydı.