Yalnızlığımın dar sokaklarına düştü yağmur damlaları,
Günden güne beni bitiren ruhumun geçmeyen hastalıkları,
Bir papatya büyütüyorum,can suyu döktüğüm göz yaşları.
Boğazımda kalan,güzel hatıraların son lokmaları.
Sevmiyorum bu şehri,çok ışık var göremiyorum yıldızları.
Okuduğum kitaplarda eskisi gibi çizmiyorum satırları,
Kimse yaşamamış,anlatmamış içimdeki duyguları,
Şiirlerimde saklıyorum benliğimden yitmeyip kalanları.
Mevsimler tamamlamıyor yıllarımı,yaz gelmiyor.
Dinmiyor bahar yağmurları,
Aklımla kalbim arasında hiç durmayan kasvet çatışmaları,
Kalabalık şehrin anlamsız ve gürültülü mırıldanmaları,
Nice veda ve kavuşmalara şahit olmuştur
Üsküdar vapurları.
Yüreğimin derinliklerinde bir tuvalin sessizliği yüklü,
Bakana değil anlayana hissettirdikleri gibi.
Geceleri ,yalnızlığımı paylaşırım konuşmayı öğrettiğim sokaklarla,
Şifa ararlar mecruh ruhumun acılarına.
-turna