... bir genç kızın maviliğin içinde amaçsızca süzülen beyaz, uçarı bulutlara benzeyen hayallerini ve sonra akşamları bulutlar gibi daha sıcak renklere bürünen, önce pembe, ardından yakıcı bir kızıllıkla ışıyan o hayalleri kim bilebilirdi ki?
"Ölçülü bir hayat yaşayın. Tüketmeyen, kirletmeyen bir hayat...Her esen rüzgârda savrulmayacağınız, düzenli bir hayat...Neyi öğreneceğinize, neyi yapacağınıza kendinizin karar verebileceği bir hayat...
" Düşünürken yalnızlık, yürürken yalnızlık,okurken yalnızlık...Bunda neden ısrar ediyorum ? Çünkü okumanın dışında, yalnız kalmaya alışık insanların yaşadığı toplumların üretimi de güçlüdür."