Albert Camus bir keresinde "Geleceğe yönelik gerçek cömertlik şu an mevcut olan her şeyden vazgeçmeyi içerir" demiş.
Bugün anne öldü. Belki de dün, bilmiyorum. Bakımevinden bir telgraf aldım: ”Anneniz vefat etti. Cenaze yarın. Saygılar.” Bundan bir şey anlaşılmıyor. Belki dün ölmüştür.
Reklam
Cok rahatsız etti. Aleni insan ticareti
"PETER: Kuşkusuz, nişanlısını size vermeye gelmiştir, öyle değil mi? Bunu yapmaya azıcık da ben itmiş oldum onu, bilmem anlatabiliyor muyum? O almazsa biz alırız, iyi bir parça. STAVROGİN: Bakıyorum, onu almam için her zaman yardıma hazırsınız bana. PETER: Üstünüzdeki yükten kurtaracaklar sizi. Hiçbir şeyede patlamayacak. STAVROGİN: Tam tersine, bin beş yüz rubleye patlıyor..."
“Mutlu olmak için başkalarıyla fazla ilgilenmemek gerekir.” -Albert Camus
Kişi mutlu yaşamak için para kazanmak ister, sonra bir yaşamın tüm çabası ve en iyi yanı bu paranın kazanılmasında toplanır. Mutluluk unutulmuş, araç da amaç sayılmıştır.
Yalnızca "çabalamaya değmez" demektir kendini öldürmek
Reklam
Bana sadece suçlu olduğum söylenmişti. Suçluydum, bedelini ödüyordum, benden de fazla bir şey istenemezdi artık.
Ama insanları öldürmek daha çok insan öldürmekten başka sonuç vermez. Bir ilkeyi başarıya ulaştırmak için bir başka ilkeyi yıkmak gerekir.
Ufak aydınlık gözünü kırparak: "Yaşayın, sanki şey olmayacak gibi..."² der. Nice araştırmalara karşın, tüm bildiğim bu benim. 2.Yani? "Sanki ölüm yokmuş gibi."
"Başkaldırıyorum, öyleyse varız", "ve yalnızız".
Reklam
Dünyanın bu tersiyle yüzü arasında bir seçim yapmak istemiyorum, seçmesini sevmem. İnsanlar açık görüşlü ve alaycı olmamızı istemiyorlar. "Bu sizin iyi olmadığınızı gösterir," diyorlar.
Ama işte sevilmesi gerekenlerin gözleri ve sesi. Tüm devinimleriyle dünyaya, tüm acımam ve tüm minnetimle insanlara bağlıyım.
Bir adam çevresine dalmış, bir başkası mezarını kazıyor: nasıl ayırmalı onları? İnsanları ve saçmalıklarını?
128 syf.
8/10 puan verdi
Kitabın adı ilk oxuduğum dəqiqələrdən elə məni düşündürürdü. Niyə yazıçı bu adı seçib? Sonlara yaxın niyəsini anladım. Merso özünü bu dünyaya yad hiss edirdi. Onda artıq həyat eşqi qalmamış idi. Ona görə də bəzən nəyi niyə etdiyini də anlamırdı. Əslində bu, mənə görə, psixoloji narahatlıqdır. Ola bilməz ki, insan həyatdan doysun, bezsin. Amma ona bəzən əsəbləşirdim. Çünki Merso ona çox yaxşı davrananlara layiqincə davranış sərgiləmirdi. Əvvəlcə onun eqoist biri olduğunu düşündüm. Əsərin ortalarına yaxın onun xarakterini tamamilə analiz etdim. Düşünürəm ki, Mersonun belə vəziyyətə gəlib çıxmasında nəsə başqa bir səbəb yatır. Sonda isə o, həyatın mənasını, xoşbəxtliyi başqa bir şeydə gördü. Lakin öz sonunu özü hazırladı. Bu cür pessimist olmağı o seçmişdi. Elə həyatının sonunu da. A.Camusdan oxuduğum ilk əsər idi. İnsanı düşünməyə vadar edən tərzdə qələmi var imiş.
Yad
Yad
Albert Camus
Albert Camus
Yad
YadAlbert Camus · Qanun Nəşriyyatı · 2020110,1bin okunma
Ölüm herkesin başında, ama herkesin ölümü kendine göre. Olsun, güneş gene de ısıtıyor kemiklerimizi.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.