« "Kapı" şiirinde Ali Püsküllüoğlu, Bektaşi fıkralarından birini şiir diliyle anlatır: Karlı bir kış gecesi, Bektaşi derin uykudayken, ev kapısını söker, götürür hırsızlar. Sorar konu komşuya, gören, bilen çıkmaz. 0 da gidip caminin kapısını nasıl söker ve getirir, takar evine. Görenler "Tanrı, din..." diyecek olurlar. Bektaşi: "O, nasıl olsa hırsızları biliyor, alıp benim kapıyı onlardan, kendi evine takıversin," der.»
Sayfa 15 - Gonca Özmen, Açıl Susam AçılKitabı okudu
Şaşarım hep
Neden her sabah
Mavi olmaz gökyüzü?
Sayfa 86 - PDFKitabı okudu
Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kâat gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
Sayfa 42 - Kültür bakanlığı yayınları / KIZÇOCUĞUKitabı okudu
Ne çok şey oluyor bir yılda
Üstelik yağmur da yağıyor.
"Dünyada çok şey kolay da, insan olmak zor."
Saygı, sevgi ve özlemle.. #YaşarKemal
uyan
uyan
gör sokaklara çöken hüznü
Sayfa 78 - PDFKitabı okudu
Al artık senin her şey, duy içimdeki sonsuz hüznü!
Sayfa 19Kitabı okudu
Düşlerimde
Güney gecelerinin yıldızlı aydınlığı var şimdi
Biraz muz
Biraz portakal
Biraz limon çiçeği
Sayfa 88 - PDFKitabı okudu
Varmak istediğim uzak limana
Gemiler beni almadan kalkıyor.
Baktın kar havası, eve gel kör olası...
Sayfa 22Kitabı okudu
