Sevgili Dost
Merhameti gördün mü?
“Kulaklar işgal altında, bu yüzden kelimeler yerlere dökülüyorlar. Ağızların kapıları kırık, bu yüzden kelimeler ayağa düşüyorlar. Bu söz yığınlarını kim kaldıracak? Hiç kimse. ama azarlanacak sokaktan “bak ne buldum” diye evlerine kelime taşıyan çocuklar. “At o pis şeyi” denilecek onlara. Çocuklarsa yıkayıp bazı kelimeleri saklayacaklar yastık altlarında…”
"Kardeş, yapma! Bir gölgeden başka bir şey değilsin, karşısında gördüğün kişi de bir gölge ancak..."
Sayfa 36Kitabı okuyor
"Gece ilerledikçe mum küçülür, diyen Li Tai-pe'yi dinle. Korkma, eriyor üzüntünün mumu."
Sayfa 35Kitabı okuyor
"Çünkü acı , gidenin degil kalanın hikayesidir ve hikayeyi hep kalanlar bitirir. "
Çok az kişi böyle
Aldığı cevaplara saygı duyar, kendi görüşlerinden vazgeçtiği zamanlar olurdu pekala.
Kim bilir, ihtiyaçların var ettiği ve yön verdiği bir dil belki de ancak beslenme ve barınmamızı sağlayabilen bir açık hava hapishanesidir.
Sayfa 73Kitabı okuyor
Yılanlar aynı delikten üç kere sokamıyor artık. Bir de gözleri açılanlar var dünyada Lazarus, torunlarına söyle!
Babam bana kitap oku demedi fakat onun elinde hep kitap gördüm.
Kitaplardan başka bir yerde nefes alıp veremediğimiz zamanlar vardır. Cemil Meriç böyle bir vakitte kurmuştur o can yakan cümlesini: "Anlıyorum ki zalim ve kıyıcı bir gerçekten kurtulmanın tek çaresi reel dünyadan kitaplar dünyasına sığınmak."
Kaçılacak bir kitap olmalı yine de. Ruhumuzun ancak ona kaçtığında dinginleşebildiği bir kitap. Ondan uzak kaldığımız için anlamadığımız birbirimizi. Seneler geçse de hep yepyeni kalacak bir kitap. Bir melekten işitilen ilk defa. Bir melekle inen yeryüzüne.
Yokluğun varlık olduğunu bilenler, bir sır gibi saklıyor yoksulluğunu.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Annelerimizin masalları yerini başka dünyaların masallarına bırakalı bakış açılarımız değişti. Kendimize bir yabancı gibi bakar olduk.
Sayfa 155