Öncelikle kesinlikle bu incelemeyi yazarken o kadar hevesliyim ki,Zweig'dan okuduğum üçüncü kitabım ve artık okuma listemden Zweig'ı çıkaramıyorum.Her kitabında bizden birini çıkaran Zweig hayatın acımasızlığını ve umursamazlığını da yüzümüze vuruyor.Kitapta bizi en çok etkileyen şey mektubun bilinmeyen bir kadından gelmesi ve kimliğini öğrenemememiz.
Her yönden bu kitabı hemen bitirdim,ve bende çok büyük bir iz bıraktı.Kitaplığınızda mutlaka olması gereken bir kitap,Zweig severlerin de bu kitaba hayran olduklarına eminim.
Bu kitap aslında bana aşka,sevgiye,sevgiliye bakışı sorgulattı.Ebedi aşk terimini de.Bir kadın kendisini tanımayan hatta hatırlamayan bir adama nasıl bu kadar büyük bir aşk duyabilir? Hoşçakalın... -A
*BİRAZ SPOİ İÇEREBİLİR*
Aslında bazı yerlerde karaktere kızdım,neden gidip konuşmadın,bilmeye hakkı yok muydu,o kadar sevdin,saygı duydun neden gidip de söylemedin diye.Düşününce çok düz bir mantık olduğunu da anladım.Hayatta her şeyin bir sebebi vardır,eminim onun da vardı kendi içinde olan belki de bizim bilemediğimiz.Zweigla arasında.
