Anıl Alkan

Anıl Alkan
@anilalkan
Oyuncu
Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi / Oyunculuk
İZMİR
İSTANBUL, 23 Kasım
38 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Bir zamanlar meydan okumak isterdim. Kaç meydanını okudum da bu hayatın Yalnızca iki harf öğrendim: A H!
Reklam
Vasiyetimdir: En güçlülerinden seçilsin Beni taşıyacak olanlar. Ahtım olsun, Yükleri ağırlaşsın diye iyice, Tabutumun içinde tepineceğim.
İnsan çıtır ekmeği ısırdığında, Kırıklar dolar kucağına, İşte orası umudun tarlasıdır. Ve orada başaklar ağırlaştığında, Sayısız ah dökülürdü toprağa.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çocukken şöyle dua ederdim Tanrı'ya: Tanrım bana hiç erimeyen, Kırmızı bir bonbon şekeri yolla.
Ey , iki adımlık yerküre Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben !
Reklam
GECE ÖGLENİ Uyumadı kadınlar geceyle birlikte, güne patikler ördüler. İşlerin emeklemesi; çok geçmeden yetkin doğruluşu için! Gün de yürüyecek bir zaman, geceselle birlikte. Belki ay kusursuzca ısıtacak güneşi ... Yarısıyla gecenin yarısı gündüzün örtüşerek birbiriyle, Kadınları öpecek tığları için, Sıyrılacak iş, patiklerinden kutsal gece öğleninde!
HEDEF Martı balesinin uçuşan eteklerinde Yeşeriyor eğilirken ince filizleri bahçemin. Hedef! Gök-su ... Eksiklenenler denizde bütünleniyor, Sessizlik uyumunda büyüyen ufuk çizgisi eğiminde. Karada, çoğulun tırnakları acımasız, Gülün soluğunu kıskanan dikenler gibi ... Hedef ! Yeşil bir kutuda birleşen iki beden, Derinleşen ülkenin adsız mevsimlerinde, Güneş ve ay tutulmalarında. Hedef, Yaşamı ölümden ayırmadan sürdürmede. Ufuğun bitimsizliğine yakarı; Birliği gökyüzü haritasına işlemek, Hedef ! Suda bu işlemenin yansımasında ... Aralık, 80
Endişe ... Zakkumun acı yapışkan özsuyu ve cesedi bakışın. İnsanlar korunmaya ağlarlar bu denli incelmeye karşı. Saydamlaşan sözcükler ölüm habercileri sürüye, Ürkeklikleri bundan, ketleri de. Onlar korkunç seslerden ve doğaldan hep çekindiler. Bütün gizem taşıyıcılarına kucak kapadılar. Sözcüklerse, başıboş, bir bahçede Kimi zaman yomsuz zakkumu put bilir, Trajik ölüseverlikle bu bakışa tapınarak endişe aydınlığında - AÇILIRLAR Kasım, 80
Nedir bu kovmaya çalıştığınız tüm kıvrımları arasın­dan beynin densiz aralarla saatten çıkan bir kuş deşen kuytuları / diken gözlerini bilince anın ana düş­manlığı o ağulu gerçek -ÖLÜM/SEVİ-
Reklam
Tüm kitaplarım birer oltadır : belki herkesten daha iyi anlarım olta atmaktan ?... Hiçbir şey takılmazsa suç bende değildir. BALIK YOKTUR ORTALIKTA ...
Işığım ben ; ah , gece olsaydım ! Ne ki ışıkla kuşatılmış olmaktır benim yalnızlığım . Ah, karanlık olsaydım , geceye ait olsaydım ! Nasıl da isterdim ışığın memelerinden emmek !
Sen ki alevli mızrakla parçaladın buz ruhumu şimdi koşuyor en yüce umuduna uğuldayarak denize doğru: Hep daha parlak ve hep daha sağlıklı, en sevimli zorunlulukta özgür, - senin mucizeni övüyor , en güzel ocak ayı !
Ahlaki insan , düşünülür dünyaya , fiziksel insandan daha yakın değildir .
33 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.