Dünya Adil Bir Yer Değil
Bugün dünyadaki 35. yılım, doğum günüm. Cahit Sıtkı’nın deyişiyle: “Yolun yarısı”. Bu zamana kadar yaşadıklarımdan, şahit olduğum binlerce hayat hikâyesinden, kendimce okuduğum kitaplardan, dinlediğim müziklerden, izlediğim filmlerden bir terapist olarak şunları öğrendim:
İnsan nisyanla malüldür ve fena halde hüzne, hüsrana mahkûmdur. Her hal
Adaletin ekmeği bu denli önemliyse
Dostlar, onu kim pişirmeli?
Asıl ekmeği kim pişiriyor?
Asıl ekmeği pişiren halk
Adalet ekmeğini de
Pişirmeli
Bol, iyileştirici, günlük.
BU GÜN 23 NİSANMI?
Bu gün 23 Nisan!
Neşe dolamıyor maalesef insan!
"Küçük hanımlar, küçük beyler... Sizler hepiniz, geleceğin bir gülü, yıldızı, bir bahtın aydınlığısınız. Memleketi asıl aydınlığa boğacak olan sizsiniz. Kendinizin ne kadar önemli, kıymetli olduğunuzu düşünerek ona göre çalışınız."
23 Nisan, Türkiye milli tarihinin başlangıcı ve yeni bir
Kendisine ve kullarına zulmü yasaklayan sonsuz hikmet ve adalet sahibi yüce Allah, nasıl olur da bir yeri asıl sahiplerinden alıp o yere sonradan yerleşen yabancı bir zümreye verebilir? Bu Allah'ın adaletine yakışmaz. Çünkü Allah âdil olanları sever; zalimleri asla sevmez.
Sayfa 78Kitabı okudu
İktisadî doktrinler çabuk değişir. Değişmeyen prensipler milliyetçilik ve beynelmilelciliktir. “Milliyetçilik” derken bu kelimenin asıl anlamını kasdediyorum. Yoksa son zamanlarda İslâm beynelmilelcileri, siyasî ümmetçiler ve kozmopolit beynelmilelcilerle dünya vatandaşı sosyalistlerin, Moskofçuların kasdettiği milliyetçiliği elbette düşünmüyorum. Aslında bunların hiçbiri milliyetçi olmayıp aksine milliyetçilik düşmanı iseler de, herhangi bir tereddüt ve şüpheye meydan vermemek için, karıştırılmasına asla imkân olmayan “Türkçülük” kelimesini Türk milliyetçiliği olarak kullanıyorum...
Sağcı biziz: Türkçüler. Sosyal adaletçi olmamız, vatanın nimetlerini turistlere değil de soydaşlarımıza üleştirmek istememiz, gerçek ah ahlâkın gerektirdiği adaleti sağlamayı dilememiz, solcu olmamızı gerektirmez. Türkiye’nin solcuları daha ortada yokken, Türkçü şair Mehmet Emin Yurdakul o basit şiirleriyle Türk milleti için sosyal adalet istiyordu. Bu fikir onun Türkçülüğünden doğmuştu. Kendisinden yıllarca sonra, “sömürü” nakaratına başlayan plâklar gibi, bu fikri Yahudi Marks’tan almış değildi.
Sağcı Kimdir?Kitabı okudu
Tek bir insan bile böyle yol gösterici ilkelerin peşinden gitse evren daha güzel bir yer olurdu. Mesele asla adalet değildi. Adalet hukuka başvurmayı gerektirirdi; daima kanun adamlarının kapris ve önyargılarına bağlı olan hukuksa oynak bir metres olabilirdi. Hayır, asıl mesele çok daha derin bir kavram olan adillikti. Hakkında hüküm verilen kişi, bu hükmün adil olduğunu hissetmeliydi.
2- İkinci ve pek olumsuz bir itiraz, Türkçülüğün, memleketteki başka unsurları gücendireceği fikridir. Bunun da hiçbir tutar yeri olmadığı ortadadır. Dünyanın hiçbir yerinde, yüzde on gücenecek diye yüzde doksanın kendi düşüncelerini ve çıkarlarını açıkça ileri sürmekten alıkonmak istemesi görülmüş değildir. Bundan başka bir memleket, yalnız bir milletindin ve o milletin istek ve çıkarlarına göre idare olunur. Azınlıklar o ülkede, ancak, asıl sahiplerin milli haklarına baygı göstermek şartıyla adalet içinde yaşamak hakkına maliktirler ve hiçbir suretle, kendi özel ve milli şartlarını, çıkarlarını ileri süremezler. Hele memleketin asıl sahiplerinin hak ve çıkarları aleyhinde hiçbir dilekte bulunamazlar. Bu takdirde vatana ihanet etmiş olurlar.
Dışarıdan Gelmemiş Olan Tek DüşünceKitabı okudu
hiç bir şey geçmeyecek baba.kimse kurtulmayacak.çünkü tanrı'nın tanrısı yok. biz ona inanıyoruz ama o, hiç bir şeye inanmıyor. belki de tek gerçek tanrısız, tanrının kendisi. tanrısızlık, tanrıya mahsus! bu yüzden kurallarda asalet ve adalet arama. çünkü tanrı ne asil ne de adil olmak zorunda. benim gibi.
Sayfa 70Kitabı okuyor
“Türkiye’de hürriyet, müsavat ve adalet isteyen bir kabin vardır ki o da memleketin asıl sahibi olan Türklerdir. Bu zavallılar memleketi zaptettiklerinden beri, bir gün bile rahat yüzü görmemişler. Genç ve dinç bulundukları zamanı asker ocağında geçirerek aileleri fakir, yer ve yurtları perişan kalmış, onlar orada hudut boyunda vatan bekçiliği ederken diğer kavimlerin aynı yaştaki evladı, ekin biçmişler, ticaret etmişler , sanatkarlıkta bulunmuşlar, böylece para kazanarak memleketin iktisaden sahibi, efendisi olmuşlar. Bugün Türkiye’de servet, mâmuriyet, ilim, marifet, binanaleyh, rahat ve saadet onların elindedir; Türkler onların hizmetçisi makamındadır. Bu böyle olduğu halde onlar muttasıl hürriyet, adalet müsavatın olup olmadığını düşünmeye bile vakit bulamıyorlar. Çünkü hudut-u vatanı müdafaa ile meşguller. Lakin dünyada her şeyin bir nihayeti olduğu gibi artık Türklerin de sabrı tükenmişse benziyor; onlar da biraz hürriyet, adalet, müsavat isteyecekler gibi.”
Sayfa 118
