Uyuyan bir insanı uyandırmak kolaydır ama,
uyku taklidi yapanı uyandırmak zordur.
“Günahlarınızdan günahlarınızın sizden utandığı kadar utanın. Utanmayı geciktirirseniz ümit yolunu kapatırsınız. Yüreğiniz Allah’ın ‘Kulum neredesiniz ?’ sesini işitmez.”
Sayfa 231Kitabı okudu
İnsanlar mutlu olmak istediklerini söyler ama gerçekte bunu istemezler. Onlar kaybolmaktan korkar. İnsanlar aşk konusunda çok aptallaştı. Onu hazır kahve gibi istiyorlar.
Sayfa 95Kitabı okudu
İnsanların deyişleri değişir. Bir bakarsın seni göklere çıkartır; bir bakarsın yerin dibine batırır.
Yönünüzü kuru kalabalıklar değil, iç sesiniz belirlesin.
Ağlayışın kalbinin kirliliğindendir..
İnsan öfkesi gibi, neşesini de kontrol edemez.
Deniz ne kadar sakinse, firtina o kadar yakındır!
Hangi sevdanın yuvadan atılmış leylek yavrusuydum da
Bunu yaşattın bana?
...insanoğlu umut ile unutma arasında gel git yapan bir aciz değil midir haddizatında?
Sökebilir misin yüreğini göğsünden, geçebilir misin gözlerinin içinden?
Delice bir yangını parmaklarının ucu ile söndürebilir misin?
Ne mutlu hüznü bir kandil alevi titreyişi gibi yüreğinde hissedenlere.
Ey aldanış ile arayış arasındaki yolcu ! Dinle !
Aşkı arama !
En iyisi sen, kendini ara.
Kendini nerede bulursan, orada aradığın her şeyi ve her insanı da bulacaksın.
Kayıpsın..
Bir işte acı, arzu ve aşk özlemi olmadığı sürece,
İnsan O'na yönelmeyecektir.
Bunca acıya nice ümit vardır gecenin koynunda.
Yeter ki sessiz harflerin sırılsıklam duaya dönüşsün seccadende..
Aşka şahit isteyene:
Islanmış kirpiklerimden başka şahidim yok.
Ne beklemesini bilen var ne de erdiğine şükreden..