Kalp, vücudunuzda en fazla kanın bulunduğu yerdir. Ve ateş elementidir,ışık üretir. Dolayısıyla, Epifiz bezi tarafından algılanan kalbin ışığının mistik bağlantısı aydınlanmayı getirir. Dua ettiğinizde ya da meditasyon esnasında ışıklandığınızı, rahatladığınızı hissedersiniz bu sebebten.
Ateş attın içime
Yangınlar başladı yüreğimde
Eriyor bir beden
Bakıp da göremediğin
Gözlerinin önünde
Ruhum Sana Aşık
Rûhum sana âşık, sana hayrandır Efendim,
Bir ben değil, âlem sana kurbandır Efendim.
Ecrâm ü felek, Levh u Kalem, mest-i nigâhın,
Dîdârına âşık Ulu Yezdândır Efendim.
Mahşerde nebîler bile senden medet ister,
Rahmet, diyen âlemlere, Rahmandır Efendim.
Kıtmîrinim ey Şâh-ı Rusül, kovma kapından,
Asilere lütfun, yüce fermândır Efendim.
Ta Arşa çıkar her gece âşıkların âhı,
Medheyleyen ahlâkın, Kur ân dır Efendim
Aşkınla buhurdan gibi tütmekde bu kalbim,
Sensiz bana cennet bile hicrandır Efendim...
Dağ kalbime bir lâhzacık ey Nur-i dilârâ,
Nûrun ki; gönül derdime dermandır Efendim...
Ulvî de senin bağrı yanık âşık-ı zârın,
Feryâdı bütün âteş-i sûzandır Efendim.
Hayatı Allah'sız hale getiren, Allah'ı kale almayan gidişat varlığını en güçlü biçimiyle önce dilde gösterdi; sonra da sanatta. Yakın zaman öncesine kadar keyifle dinlenen şarkılar, türküler bir şekilde de olsa Allah'tan bahsederdi ama artık öyle değil. Eskiden şairler Ölüm Allah'ın emri, ayrılık olmasaydı; Mevlam gör diyerek
Tenhaydı düşlerim ,geceydi,çıkıp geldim işte
Su ve ateş,bir de gülünç yalnızlığım var sana.
Zenginlik, farklılıkta saklı.
"...... , farklı çocukların dünyayı güzelleştireceğini göremeyen körler arasında yaşamak, görebilenlerin en büyük talihsizliğidir. "
Sayfa 307 - Umay BayülgenKitabı okuyor
Rabb’inin rızasını kazanırsan
Ateş bile korur seni...
Baban bir polis mi? Ateş bastığını hissettim , bileğimi sıkıyordu.
Savaş nidalarınızı bastırın çocuklar, ateş okyanusla barıştı.
Sayfa 291 - Ateş-OkyanusKitabı okudu
Beni doğuracak rahim,
Beni sallayacak beşik yok!
Dünyaya düştü yolum
Bir görümlük
Konuk geldim.
Tek bir soru sordum
Bin yanıt aldım;
Ama hiçbirine bende yanıt yok!
Uçurumlara itildim,
Doruklara çekildim.
Çaprazlama çiçekler astım da göğsüme
Şaire çıktı adım.
Dinsiz bir peygamberim şimdi
Ateş olsam bir kendimi yakarım.
Kendi karanlığından korkan
Bir geceyim ben,
Kendi sınırlarına düşman
Bir ülke;
Kuşablmış, yorgun ...
Ey dünyalıklar, ey tarihçiler!
Oysa hepsi topu topu iki kelime:
Yaşadım ve öldüm.
‘’… Silahlar ateş almaya başlayınca roketler uçacak ve o zaman düşünmek için vakit çok geç olacak"
