"Bencillik ve kendini sevme aynı olmak bir yana, birbirlerinin zıddıdır. Bencil kişi kendini çok fazla değil çok az sever, hatta kendinden nefret eder. Üretici olmamasının bir belirtisi olan bu kendinden hoşlanmama ve kendine ilgi göstermeme, onu boş ve huzursuz kılar. Böyle bir kişi mutsuzdur ve kendine bilinçdışı engeller koyarak, ulaşamadığı doygunlukları öfkeyle yaşamdan kopartıp almaya çabalar. Görünüşte kendisiyle fazla ilgilenmektedir; aslında bunlar gerçek kimliğine ilgi göstermedeki beceriksizliğin üstünü örtmek ve gidermek için yapılan başarısız deneylerdir."
Sayfa 141Kitabı okudu
Bencillik; canınızın istediği gibi yaşamak değil, başkalarından sürekli kendi istediğiniz gibi yaşamalarını istemektedir.
Erdem bir kuruntudan ibarettir, erdeme ibadet etmek sürekli fedakârlık demektir, mizacımızın esinlerine karşı sayısız isyanı gerektirir. Bu tür hareketler doğal olabilir mi? Doğa kendi ihlalini öğütler mi hiç? Eugenie, erdemli denen kadınlara aldanma. Onlar bizimle aynı duygulara hizmet etmezler, başka duyguları vardır onların ve çoğu zaman da daha aşağılıktır bunlar... Đhtiras, kibir, şahsı çıkarlar, çoğu zaman da onlara bir şey öğütlemeyen bir mizacın soğukluğudur yalnızca. Böyle varlıklara bir borcumuz var mı ki, soruyorum? Yalnızca kendilerini sevmekten öteye geçmişler midir? Tutkular yerine bencillik adına fedakârlıkta bulunmak daha mı iyidir. Daha mı bilgece bir tavırdır, daha mı uygundur? Bana kalırsa, al birini vur ötekine; ve tutkuların sesini dinleyen kuşkusuz daha haklıdır; çünkü bu ses doğanın tek organıdır, oysaki diğeri yalnızca aptallığın ve önyargının sesidir. Şu gördüğün organdan fışkıran tek bir damla bel. Eugenie, küçümsediğim erdemlerin en yüce edimlerinden bile bence çok daha değerlidir.
Halkın gözyaşları, çılgın bir kahkahanın ardında gizleniyordu; zira ıstırap çeken ve gözyaşı döken bir insan, en büyük teselliyi, adına bencillik deyin ama hakikat budur, başkalarının ıstırabını, başkalarının döktüğü gözyaşlarını seyretmekte bulur.
"Mağaralarda yaşayan vahşi atalarımızla aramızda o kadar az asır var ki, onlardan bize kalan öfke, bencillik, şehvet, tembellik mirasından tamamen kurtulamayız."
Sayfa 25
“ bencillik, gösteriş, kalın kafalılık, saçmalık!! Kadın kendisi gibi göründüğü zaman kadındır…”
Gözlerimiz bir daha Ayzerle hiç kesişmedi, bu gibi anları olduğundan daha zor hale getirmezdik. Neticede benim için öne atlamasını beklemiyordum, bu bencillik olurdu, arkadaşlık ilişkilerini mahveden de bu tür bencillikler olurdu.
Sayfa 70Kitabı okudu
Bencillik arıyorsan ben sana söyleyeyim bak, asıl bencilce olan depresyondur.
Çünkü sahibini ve yaşadıklarını evrenin merkezine koyar. Açlar, hastalar, savaşlar, depremler, tufanlar bile önemini kaybediverir. Sevgilinin gidişini düşünürken korkunç facialardan sağ çıkmış ve yaşamak zorunda kalmış insanları mesela görmezden gelirsin. Onlar inatla ayakta kalmaya uğraşırken, sen yıkılmaktan medet umucak kadar körleşirsin.
Ama şükretmeyi öğrenirsen sadece yaşama karşı nankörlükten değil bencillikten de kurtulursun. Sahip olduklarına minnet duymak seni şımarıklıktan, yıkıcı hırstan, tatminsizlikten, dinmeyen aç gözlülükten korur.
İnsanın haklı gerekçelere dayandırdığı ve kendini sakladığı sürece belli ölçülerde bencillik yapmaya hakkı vardır bence.
Sayfa 33 - TiBKitabı okuyor
... ruhlarının derinliklerinde büyük bir bencillik
Sayfa 2Kitabı okudu
İnsanın ruhsal, yani kendini özgü olan içsel kültürü ihmal edilirse, bencillik ve açgözlülük en yaygın güçler olarak belirler. Bu türlü bir davranış biçimini en uygun sistem ise, bencillik üzerine kurulmuş olan kapitalizmdir.
Sayfa 206 - SayKitabı okudu
Narsisizm, Makyavelizm ve Psikopati 2002 yılından beri "karanlık üçlü" şemsiyesi altında anılır. Bu üçlünün ortak özellikleri bencillik, duygusuzluk ve kötü niyetli olma eğilimidir. Sıklıkla yalan söyleyen, aldatan ve maniple eden güvenilmez kişilerdir.
Sayfa 20 - Destek YayınlarıKitabı okudu
