safiye
@bensafiye
geçip giden zamandan geriye kalan..
öğrenci
izü
İstanbul
Özbekistan, 20 Mayıs 2005
20 okur puanı
Nisan 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
ne güzel bir temennidir; Herkesin yolu layığına açık olsun.
Şimdi açsam pencereyi beklesem
Sen gelsen
Olmaz ya hani geliversen
Hiç bir şey sormasan
Hiç bir şey söylemesen
Sussam
Sussan
Sussak.
Okur Takip Önerileri
Delirmek Albayım...
Kim bilir ne güzel şey.
Düşünsene aklın yok
bir kere...
Beni hep bu aklım mahvetti
Albayım...
Mutlu uyumak lazım azizim.. Madem uyku yarı ölüm halidir, O halde mutlu ölmek lazım; Her gece...
Dua gibisin bana…
Ne vakit seni ansam,
Bir huzurun içine düşüyorum.
Ben burada saatler boyunca dursam bile,
Benim varlığımın hiç farkına varmayacağını çok iyi biliyordum.
Artık acımıyordu. Fakat içinde bir şeyler yanıyordu, yavaş yavaş çürüyordu, bir şeyler ölmeye başlamıştı. Yaşadığı her şey, sevdiği her şey bu ağır ağır tükenen alevde sönüp gidiyordu, umursamazlığın gevşek çamurunda ezilip kömürleşmeden önce, kapkara oluncaya kadar içinde yanacaktı. Bir şeyler oluyordu, bir şeyleri belli belirsiz hissediyordu, orada öylece uzanırken ve heyecanla yaşamını düşünürken bir şeyler oluyordu. Bir şeyler sona ermişti. Neydi o? Kendini dinledi, içini dinledi.
Böylece yavaş yavaş yüreği ölmeğe başladı.
Gerçek olan tek şey ruh. Beden, göz yanılgısı ve görüntüde kalan bir şey.
Unutabilme yeteneği; akıl sağlığı anlamına gelir..
safiye tekrar paylaştı.
Hayatı boyunca çok büyük acılar görmüş olan bu kadının huyu böyleydi işte. Dertlerini kimseyle paylaşmaz, dış görünüşüne ve davranışlarına da yansıtmazdı.
Sayfa 28 - Remzi Kitabevi, 28. Basım, Ağustos 2006.Kitabı okudu
Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir.Yani başkalarından farklı olanlar.
"Ve sen canımdan olduğun halde canımı en çok yakan..."
''Pek çok şeyin bambaşka olmasını isterdim.''