Beyza Akpolat
@beyzakpolat
Yüksek Lisans Öğrencisi
İktisat
Manisa, 25 Ocak 1997
46 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Karında geçen dokuz ayın üstüne bizi sallayan kolların dalgalara benzeyen hareketi ya da araba oturağının hafif hareketleri hoşumuza gider. Yakınımızda biri olduğunu anlamamızı sağlayacak her şey hoşumuza gider, bir grubun parçası olduğumuzu hissetmek hoşumuza gider, henüz dünyaya yeni gelmiş olsak da bu böyledir. Bu nedenle sırtımızın ya da saçlarımızın okşanmasını severiz, sevdiğimiz insanların nefesini dinlemekten, bedenlerinin sıcaklığından, bize "yalnız değilsin" diyen her şeyden hoşlanırız.
Sayfa 156
Okur Takip Önerileri
Yeterli hissetmek üzerine
Ona ne kadar zamandır takı tasarımcılığı yaptığını sorduğumda yanakları kızardı ve "Keşke, ben yeminli mali müşavirim gerçek bir takı tasarımcısı değilim." dedi. Şu anda senin küpelerini takıyorum abaküsünü değil, diye geçirdim içimden. Kulaklarımı işaret ettiğimde ve "Elbette siz bir takı tasarımcısısınız." dediğimde gülümsedi ve "Bu işten fazla para kazanmıyorum sadece sevdiğim için yapıyorum." karşılığını verdi.
Bu bana ne kadar saçma gelse de anlıyorum. Kendime yazar demekten nefret ediyorum çünkü bana haklı gelmiyor. "Yeterince" yazar değilim. Kendinden süphenin üstesinden gelmek, tamamen yeterli olduğumuza inanmak ve dünyanın olmamız gerektiğini ve kendimizi adlandırmamız gerektiğini söylediği şeyi bırakmakla ilgilidir.
Mükemmelliyetçilik
Hayatımızın bir yerinde bu tehlikeli ve kuvvetten düşüren inanç sistemini benimseriz; ben ne başardıysam ve onu ne kadar iyi başardıysam oyum.
Mükemmelliyetçilik
Mükemmelliyetçilik özünde onay ve kabul kazanmaya çalışmak ile ilgilidir. Çoğu mükemmelliyetçi başarı ve performansa göre övülerek yetiştirilmiştir.
"Kutsal zemininde dur!"
Bu küçük mantrayı söylemek bana başkaları rahat etsin diye küçülmemeyi ve kendimi korumak için kalkanlarımı çıkarmamayı hatırlatır.
Utanç temelde sevilmeme korkusudur.
...
Utanç, kusurlu olduğumuza ve bu nedenle sevgiye ve aidiyete layık olmadığımıza inanmanın yoğun acı veren duygusu veya deneyimidir.
Kamp ateşinin ardından;
"Yıllarca sırtımda taşıdığım olumsuz duyguların omurgamda bıraktığı ruh kalıntılarını, negatif enerjinin kalan kısmını, omzumdan, sırtımdan, belimden, bacaklarımdan, ayaklarımdan toprağa karışıp gitmesi için tamamen serbest bırakıyorum."
Bunu sık sık tekrar ediyoruz, bir süre sonra el ve ayaklarımızda uyuşma, ürperme, üşüme şeklinde değişik bir his oluşacaktır. İşte o an boşaltım başlamıştır, bu negatif enerji toprağa akıyordur.
Sayfa 102
Danışan gözlerini kapatır, kendini bir kamp ateşinin başında hayal eder. Sırtında bir çuval hayal eder ve "Sırtımdaki simsiyah çuvalın içinde anneme ait olan suçlanma, gizlenme, ayrılık içeren negatif duyguları birer birer ateş atıp yok ediyorum." şeklinde konuşma yapar.
Sayfa 100
Nietzsch'ye göre her günümüzü öyle bir inşa etmeliyiz ki o günümüzü sonsuza dek tekrar tekrar yaşamak zorunda kalsak bunu sevinçle karşılayalım.
Sizlere önerim canlı ve cansız hissettiğiniz anları takip etmeniz. Canlı ve cansız hissettiğiniz anları betimleyin. Canlı hissettiğiniz anlarda neler var hayatınızda? Cansız hissettiğinizde neler oluyor?
Beyza Akpolat tekrar paylaştı.
Unutmayın! Sevildikleri kadar sevecekler.
Sayfa 50 - Altın Kitaplar AkademiKitabı okudu
