Bilge
@bilge_bilge
Bu metin Hintçe dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
Söke DHPsikolog
Ankara Üniversitesi
435 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kendi sessizliğimizin uğultusu hakimdi eve.
Sayfa 158 - Doğan Kitap
İnsan tükenir. Doğduğu andan ölümüne kadar büyüyor, gelişiyor, yaşlanıyor gibi görünse de içten içe tükenir.
Sayfa 144 - Doğan Kitap
Ellerimdeki yalnızlığı katlayıp montumun cebine sıkıştırdım.
Sayfa 130 - Doğan Kitap
Okur Takip Önerileri
Ne kadar insan, o kadar dert.
Sayfa 126 - Doğan Kitap
Anladım ki, insanın en büyük düşmanı malıdır.
Sayfa 129 - Doğan Kitap
Geçip giden zaman, bu kapıdan içeriye kesinlikle girmemiş.
Sayfa 119 - Doğan Kitap
Anlıyordum ki, fakirlik ve ucuzluk aynı şey; biri insana, biri eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetine rağmen değersizleşiyorsun.
Sayfa 112 - Doğan Kitap
Aklını dolduran tek şey; nasibinin seni bir gün mutlaka bulduğuydu. Her let insana yazılıyor diye düşündü; ama bazen ulaşmıyor. Bilmediğimiz nedenlerle dolaşıp duruyor hayatın içinde. Bazen yanından geçiyor insan yazgısının, bazen elinden tutuyor ama bunun kaderi olduğunu anlamıyor.
Sayfa 106 - Doğan Kitap
Herkese lazım para.
Sayfa 102 - Doğan Kitap
İhtimaller sıra sıra, fakat hiçbir ihtimal yalnızlığı, bir başınalığı, çaresizliği hafifletmiyor. Para yok, pul yok, gidecek kapı yok.
Sayfa 101 - Doğan Kitap
Sonraları alışmıştı ama gurbetin ne olduğunu da öğrenmişti, yalnızlığın ne olduğunu da.
Sayfa 100 - Doğan Kitap
Gelmeyenlere öfkeli, aramayanlara öfkeli, unutulduğuna öfkeli.
Sayfa 78 - Doğan Kitap
İnsan iyiyse hep iyi kalıyor.
Sayfa 77 - Doğan Kitap
Kalp kırıklığı böyle bir şey. Kırıldığı yetmez, sağa sola saçılır kırıkları.
Sayfa 77 - Doğan Kitap
Şunu biliyorum ki bu dünyada eğer annen yoksa, anne olabilecek herkes ve her şey senin annen olsun istiyorsun.
Sayfa 56 - Doğan Kitap