Geçiyor bir şekilde geçmesine zaman
Her saniyesini iliklerine kadar hissetmek değil midir zamanın önemli olan?
Geçmiyor gibi gelse de insana
Geriye dönüp baktığında halbuki
Sudan bile hızlı akıp geçmiş zaman denilen kavram
Daha dün biz değil miydik ışıklı ayakkabımız olduğu için mutlu olan
Küçükken küçük şeylerle mutlu olan bizler
Büyüdükçe neden mutlu olamaz olduk bunlarla?
Nedeni belki aç gözlülüktür belki de doğup büyüdüğümüz coğrafya
Maddiyata önem verilen bir dönemde
Maneviyatın unutulması doğal değil mi Hanzala?
Birisi kalkıp mantıklı cevap verebilir mi bana?
Cevabı olmayan çok soru var bu hayatta
İnsanlar neden kötülük yapar, birbirine yalan söyler en basitinden mesela?
Amaca ulaşmak için her yol mübahtır diye uydurmuşlar bir zırva
Sözde herkesin derdi başka
Herkesin derdi başka olsa da
İnsanların ortak noktası olmuş para
Sevgi konusuna hiç değinmiyorum bile
Sevmeyi bile beceremiyoruz çünkü gerçek sevgiyi atmışız geri plana
İş işten geçince anlayacağız yapmışız ne kadar büyük bir hata
Hatalar konusunda toplum olarak çıkmadık mı nirvanaya?
Diğer insanlar ne düşünür neye inanır bilmiyorum
Ben hayat denilen varlığın, hayat denilen olgunun böyle bir şey olmadığına inanıyorum.
M.L
Panonuza şu soruyu yazmakla işe başlayın:
Bugün yapmadıklarımın gelecekteki sonuçları neler olacak?
Prof. Dr. Ali Fuat Başgil'in şu üç kelimesini hayat felsefeniz yapabilirsiniz:
"Üşenme, Erteleme, Vazgeçme."
Eyleme geçmek için mükemmel hale gelmeyi beklemeyin. Mükemmeliyetçilik yerine sürekli iyileştirme felsefesine göre hareket edin. Bir yerden başlayın, yaptıklarınızı aşama aşama düzeltin.
Büyüklüğün verdiği 'hormonlu egonun yarattığı atalet' tuzağına dikkat edin. Osmanlı'nın sonunu getiren şey aşırı özgüvenin getirdiği ataletle Batı'nın yeni icatlarını takip etmemesiydi. Yüksek ego şöyle düşündürtür: "Buldukları iyi bir şey olsaydı, biz bulurduk!" ya da “Biz o kadar iyiyiz ki, onlar kadar çalışmadan da başarılı oluruz!"
Hayatımızı oluşturan şeyin hafıza olduğunu fark etmek için ufaktan da olsa hafızanızı kaybetmeye başlamanız gerekiyor. Hafızasız bir yaşam esasında yaşam değildir. (...) Hafızamız bütünlüğümüz, mantığımız, duygumuz, hatta eylemimizdir. Onsuz biz bir hiçiz. (...) (Sadece, annemde olana benzer, bütün bir hayatı silebilecek nihai amneziyi bekliyorum.)
Sayfa 44 - luis buñuelKitabı okuyor
Ne derlerse desinler, biz kalbimizin ve kafamızın doğru bulduğu şeyleri etrafın ne dediğine bakmadan yapmalıyız.
Sayfa 11Kitabı okuyor
“Anılarımızın çoğu biz farkına varmadan terk eder belleğimizi; geri kalanları biz yeniden doldururuz, çevreye saçarız, şevkle abartırız, kapı kapı dolaşan seyyar satıcılar gibi methederiz, hikâyemize kulak verecek birini ararız.”
Sayfa 165Kitabı okudu
“… Çünkü damarlarımızda aynı kan akıyor ve ne şekilde olursa olsun biz Macaristan’ın Kralı Matthias Corvinus olarak ağabeyimiz Muhammed’i hoşnut etmeye bakıyoruz.”
"Bizde çıkan kitapların çoğu değersiz şeyler, bizim için okumak bir ihtiyaç ama biz o ihtiyacı Avrupa dillerinde yazılmış kitaplar okuyarak gideriyoruz" diyenler var. Ben de, ne yalan söyliyeyim? onlardanım, Fıransızca roman, dergi alırım da Türkçelerine para vermem. Bizler de ne yaptığımızı bilmi yoruz. Türkçe yazılmış kitapları değersizdir diye almamakta onlara ilgi göstermemekte devam edersek bizim edebiyatımız gelişebilir mi? Bizde hiç kitap okumıyanlar kadar yalnız başka dillerde yazılmış kitapları okuyanlar da edebiyatımızın gelişmesinden, bizde yazarlığın bir meslek olmamasından sorumludur- lar, onların da suçu vardır.
Sayfa 218Kitabı okuyor
Ah biz memurlar, bürolara tıkılmış insan konserveleri
Özü gitmiş ömürler, ölü alışkanlıkların tutsakları.
Sayfa 71 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Vicdan azabı gibi şu sözler benim için. Gene de haklı, bin kere haklı...
Doğrusunu söyliyelim, bizim okur-yazarlarımız, aydınlarımız, yani bu yazıyı okuyan siz, yazan ben, bizim bütün benzerlerimiz kitap almanın, kitaba para vermenin boynumuza borç olduğunu bilmiyoruz. "Efendim, ortada pahalılık var, aldığımız para ekmeğimize zor yetişiyor, kendimize üst baş yapamıyoruz, bir elbiseyi dört yıl giyiyoruz, kitaba nasıl para ayıralım?" gibi sözler söylüyoruz. Masal bütün bunlar! Evet, yıllardan beri pahalılık var, geçim zorlaştı, ama biz bütün eğlencelerimizden vazgeçtik mi? Elbette azalttık eğlencelerimizi, büsbütün bırakmadık. Onlara para bulduğumuz gibi kitaba da bulabiliriz.
Sayfa 217Kitabı okuyor
Gözlerim görmez, kulaklarım duymaz, ağzım laf yapmazken nereden hak ettim seni
Bazı şeyleri birden hak ediyorsunuz, hiçbir şeyi hak edememiş, kanırtmış biri olarak hak etmeyi sindirmeye çalışıyorum
Hiçbir zaman bir yerdeki en güzel kadın olamamış biri olarak, bu yerdeki en güzel kadın oldum
Bunu oldurduğun ve oldurmaya çalıştığın diğer her şey için teşekkür de edemiyorum, sana teşekkür edilmez sana bakılır
Sana yettirilmez, sen zaten istemezsin biz istemeyerek kavuşuruz
Dünya kadar eksiğim vardır sen onları görmezsin, ellerimi görürsün, oldurmaya çalışıyorlardır sana yeterdir olmasa da olurdur
Onu unutursun bunu unutursun en önemli her şeyi unutmaman gerekirken bazen unutursun ama insansındır, kavgan vardır
Kavganı ve beni, beni kavgana dahil ettiğini unutmazsın
Çiçeklerin arasından geçerken çiçekleri görürsün, benim gördüğümü bilirsin
"Ellerimi tutuşunla bitecek tüm dertlerim" hayır bitmeyeceğini bilirsin ama tutarsın
Sonra inanır mısın bilmem ama biter
İnanırsın biliyorum çünkü sen inanmanın en saf halisin
Elimden alınan şeyleri avcuma bırakırsın, ne güzel bıraktın diyeyim diye değil sadece bırakırsın
Elimden alınanlar elimden alınmamış olur, sen beni hazine sanarsın bomboşumdur, doldurursun ben doluydum sanarsın
Bir elin verdiğini diğer elin bilmez, bu ne ayettir ne bir şey, bunu sen hiçbir yerden öğrenmemişsindir
Ne zalimdir şu erkekler!
Bize aşkı öğretirler, sonra çeker giderler. Biz ise hâlâ... Zalimsin sen de!
Yazmıyorsun bana.
Sayfa 43Kitabı okudu
Biz bu dünyaya sadece "iyi hissetmek" için gelmedik aksine ne olursa olsun "iyice hissetmek" için geldik. İster olumlu ister olumsuz olsun, tüm duygular hayatın vazgeçilmezleridir ve olumsuz olanları oluşturan her şey, bizi eninde sonunda kendine esir eder.
Sayfa 503Kitabı okuyor
Biz bədbəxt olduğumuz zaman başqalarının da bədbəxtliyini dərindən hiss edirik. Tənha adamlar da belədir. Başqalarının tənhalığını hiss edirlər.
Sayfa 19Kitabı okuyor
