Herkes gözlerini kapattı ama ben sizi gördüm öğretmenim. Yere düştünüz. Yavaşça, önce dizlerinizin üzerine sonra geriye yığıldınız. Koştum ellerimi sizin beni okşadığınız gibi yanaklarınıza sardım. Küçüktüm, başınızı dizlerime koydum. Bana gülümsediniz! "Sıra sende" dediniz. Geldim öğretmenim bıraktığınız yerden devam etmeye geldim. Şimdi buradan yayılacak sizin umutlarınız, ışığınız. Sanmasın o kanı bozuklar, sizi bitirdiklerini. Sanmasınlar. Bundan sonra söyledikleriniz daha fazla yayılacak, daha gür duyulacak söz veriyorum size.
Günler hep böyle geçecek, güneş hiç batmayacak, neşe de keder de hep aynı kalacak sanırız. İnsanoğlu aldanıştadır. Güneş batar, yağmur kesilir, kuşlar yuvalarına çekilir. Hiç ummadığın anda bir dalga gelip kayığı devirir.