Vücutlarımız, birbirimize en kolay verebileceğimiz şeydir; asıl mesele, hayatımızı verebilmektir. Baştan aşağı bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip, oradan tek bir ruh olarak çıkmaktır!
"Kadın sustu, adına sinsi dediniz
Sanki siz melektiniz.
Kadın güldü, hafif dediniz
Sanki siz ahlakınızı kiloya vurmuştunuz.
Kadın konuştu, geveze dediniz
Sanki siz çok oturaklıydınız.
Kadın giyindi, tahrik etti dediniz
Sanki siz çarşaf giyen kadına tecavüz etmediniz.
Kadın baktı, kaşı gözü oynak dediniz
Sanki her gördüğü kadına dansöz gibi oynayan siz değilsiniz.
Kadın evet dedi, çantada keklik dediniz
Kadın hayır dedi, kendini beğenmiş dediniz
Kadın sevişti, namusun kirlendi dediniz
Erkek sevişti, elinin kiri yıka geçer dediniz
Diye diye kadının ömrünü yediniz!.
Ve ne yazık ki sizi doğuran da o kadındı,
Bunu hiç bir zaman anlamak istemediniz..."
Özdemir Asaf