Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Cansın

İçimizdeki bir pusula, bize her zaman doğru yönü gösterir.
Sayfa 136Kitabı okudu
Reklam
Hepimiz cisimleri oldukları gibi gördüğümüzü, nesnel olduğumuzu düşünürüz. Oysa bu doğru değildir. Biz dünyayı olduğu gibi değil, olduğumuz gibi görürüz; ya da nasıl görmeye koşullanmışsak öyle.
Yeşilliklerine bakarken titreyen maviliklerimin soluşuna tanıklık etmek istedi. Herkes gibi olmak istedi, her şey olan.
Sayfa 244Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Eğer aşk ete kemiğe bürünüp insan olsaydı, kalkıp da bu şehrin sokaklarında nefes alamazdı.
Sence çocuklar Çiçeklerin koynunda uyumalıydı değil mi!
Reklam
Pars'ın dudakları neredeyse alnıma değiyordu. "Sen neler neler çektin, ben biliyorum... Dokunsam ağlarsın, hissediyorum..." Bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Hüzün zamanı geçti, onlar eskidendi... Bitti. Hepsi geçti..." Geçmiş miydi gerçekten şimdi geçmiş? "Kirli beyaz kedi." diye fısıldadığında dudaklarım titredi. Küçük bir çocuk gibi, uykumda kâbus görüyormuşum gibi, kapattığımda gözlerimi; karanlıkta, bir başıma.
Sayfa 432Kitabı okudu
İki parmağını boynuma indirdiğinde nabzımı ölçüyordu. "Burası durmasın." Burası durmasın. Dilimi ısırdım, burnumun direği sızladı. Aynı anda kalp atışlarım hızlandı, ağlamak istedim ama tuttum gözyaşlarımı. Birçok şey oldu ama Pars hiçbirini görmedi, hissetmedi, bilmedi. Burası durmasın.
Sayfa 225Kitabı okudu
Geri14
67 öğeden 61 ile 67 arasındakiler gösteriliyor.