Ee oğlum, insanlar akılları ile değil de zenginlikleri ile tanınmaya, büyüklenmeye kalkışırsa, bunun sonu kötü olur.
"Evlerin arkasından bakmak, bir insana sırtından bakmak gibiydi. İçinde neler olduğu hiç anlaşılmaz."
Yaşamak arzusu doğup doğup ölüyordu içinde. Tıpkı şahlanan, sonra düşen, kendi köpükleri arasından tekrar yüzeye çıkan dalgalar gibi...
Sayfa 390Kitabı okudu
" insan yalnız olunca neler neler düşünür... Gerçekleşmemiş hayallerini, uçup giden yıllarını, ilk aşk maceralarını..."
Artık her şeyden el etek çekmişti ve yalnız anılarla yaşıyordu.
Sayfa 378Kitabı okudu
"Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor."
Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini
nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa, her kelimeyi de öyle tam
zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor,
katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu.
İnsanların insan olarak kalmalarıydı senin en büyük dileğin.
Sayfa 67 - Ötüken NeşriyatKitabı okuyor
Genellenemez fakat doğru bir tespittir.
Namuslu çalışmak her yıl biraz daha güçleşiyordu. Bugünün insanları, özellikle de gençler, yalnız kendi çıkarlarını düşünüyorlardı ve zerre kadar iş ahlâkına sahip değillerdi.
Sayfa 354Kitabı okudu
Bir insanın kaderi, dağdaki patika gibidir: Bazen çıkar, bazen iner, bazen de dibi görünmeyen bir uçurumun başına gelip durur. İnsan tek başına böyle bir yolda ilerleyemez, ama birleşenler, birbirine omuz verenler her engeli aşarlar...
“Onun iki masalı vardı. Biri kendisinindi ve başka kimse bilmezdi.”
Sayfa 7Kitabı okuyor
savaşın kanlı pençesini boğazına geçirmediği bir
tek aile, bir tek insan yok!
"bir kadına her şey, kar bile çok yakışıyor, yaraşıyor."
İlgisiz bir insan, aşık olmayan bir insan, sesi ne kadar güzel olursa olsun, böyle şarkı, böyle türkü söyleyemez.
Sayfa 49 - Ötüken
