''Birbiri ardından sıralanan bu sonralar, benden çok daha uzaklardaki bir yerlere, karanlık ve yalnızlığa çıkan,bana hiç bir umut vermeyen bir merdivenin basamaklarını oluşturuyordu sanki.''
“Bana öyle geliyor ki, ben çocukluğumda, birçok basit ve silik kişilerin, tıpkı arılar gibi, yaşam üzerindeki deney ve düşüncelerinin balını getirip bıraktığı bir kovan gibiyim. Bunlardan her biri ve herkes kendi tarzına göre, ruhumu cömertçesine zenginleştiriyordu. Bu bal gerçi çoğu defa kirli ve acıydı, ama ne de olsa bilginin her türlüsü değerli bir ganimetti .”
Sayfa 132Kitabı okudu
"Günlük hayatın durgunluğu içinde, bedbahtlığın kendisi bir bayramdır, yangında bir cümbüş, silik bir yüz üstünde bir kazıntı bile bir süstür."
"Öfke buz gibidir, havalar ısınır ısınmaz hemencecik erir gider!"
Bir gün ninem ona şaka olsun diye:
- Herhalde Tanrı senin dualarını dinlemekten sıkılmıştır, dedi. Sen her zaman aynı şeyleri yineliyorsun.
Sayfa 121Kitabı okudu
Çok tuhaf bir histi bu. Sanki yeniden doğmuş gibiydim. Yerimde duramıyordum sanki. Bir gürültüyle motorlar çalıştı sonra bedenimi koltuğa yapıştıran bir itiş gücü ve bir anda havadayım. Artık tamamen özgürdüm. Bulutların arasından geçerken bir anda çocukluğum aklıma geldi.
Güç idrak - Fatih Yılmaz
Alışkanlığımsın,
Yalnızlığımsın,
Dünümdeki çocukluğum,
Yarınımdaki ihtiyarlığımsın.
Çocukluk bilyelerimi özler oldum.
Kasketi takıp kapşonu çekip.
Top peşinde koşar halimi.
Mahalle çocuklarında köktüğüm.
Bilyelerimi, tasolarımı, kağıtlarımı özler oldum.
Ve bir de bana baktığında.
Gözlerini gözlerime sabitlemeni özledim.
Söyle şimdi çocukluğum gelir mi geri?
Peki gelmezse geri çocukluğum.
Çocukluğumun mutluluğunu verir misin bana?
Sabitler misin gözlerini gözlerime?
Sen bak gözlerinle gözlerime.
Ben razıyım çocukluğumun gelmemesine.
(M.H.B)