herkese selammm canımm kelebeklerimm ♡ bugün sizlere; 2 gün önce basladığım bizimle basladı serisinin ( serinin ismi umarım budur yoksa ben uydurdum.. ) 2.kitabının incelemesiyle geldim. ciceek gibi bi kitaptı. yani nasıl mıydı? beni o duygudan bu duyguya sürükleyen, beni bıcır bıcır yapan, rs’den bi cırpıda kurtulmamı saglayan, ( ki aynı özellikler 1.kitap icin de gecerli. ) ilk kitabına göre biraz daha sakin ilerleyen bir kitaptı. atlas’ımın lily’i ve cocugunu sahiplenişi, onlara yaklaşımı ve aynı zamanda tüm bunların yanında birden ortaya cıkan kardesi josh’a olan tavrı, davranısları cok güzeldi. kitabın yarısına kadar ryle - lily olan sahnelerde sinir krizi yine gecirdim.. zaman geçirmeseydim sasırırdım.. tüm bunların yanında o notlar, kitap sonundaki o bölüm, o yemin.. her sey cok güzeldi.. ♡ keske aylar öncesinde okusaydım.. ama ne demişler gec olsun güc olmasın. ( umarım bu söz böyledir.. ) eger ilk kitabı okuduysanız ve geri kalanını da merak ediyorsanız hemen okuyun heemenn!! he yine uyarıyım ilk kitapta oldugu gibi bu kitabımızda da tetikleyici unsurlar vardı. ilk önce o unsurlara bi bakın sonra okuyup - okumayacagınıza karar verin. ♡ ♡
Bazen insanlar, kırılmış bir insanı yeterince severlerse, sonunda onları onaran kişi olabileceklerini düşünüyorlardı ama bundaki problem, sonunda diğer kişinin de kırılmasıydı.
Gençken etkiye açık oluyoruz ve bir anlam ifade etmen gereken herkes, yıllarca sana bir hiç olduğunu söylerse, buna inanmaya başlarsın. Ve yavaş yavaş bir hiç olmaya başlarsın.