Kendisini küçük düşürmelerine, ondan bir şeyler çalmalarına, ona yalan söylemelerine ve sömürmelerine göz yumma eğilimi, bir tanrının insanlar arasındaki utancı olabilir.
"Bizim çağımız huzursuzluk ve aldırışsızlık çağıdır ve bu durum henüz üzerinde akıl yürütmeye ve duyarlılık oluşturmaya müsaade edecek tarzda formüle edilmemiştir. Değerler ve tehditler temelinde tanımlanmış sıkıntılar yerine belirsiz bir huzursuzluğun sancısı;
belirgin sorunlar yerine yalnızca bir şeylerin yolunda gitmediğine ilişkin bir tükenmişlik hissi hüküm sürmektedir çoğunlukla. Tehdit edilen değerler de bunları neyin tehdit ettiği de saptanmamıştır; yani sosyal-bilimsel problemler olarak formüle edilmiş olmaları şöyle dursun henüz karar aşamasına bile taşınmamışlardır."
Sayfa 23 - Hil Yayın, Çeviren: Ömer Küçük, Birinci Baskı - Mayıs 2016Kitabı okudu
Platon'un aşk üstüne söyledikleri çok açıktır: Âşığın coşkusunda bir evrensellik tohumu olduğunu söyler. Aşığın deneyimi kendisinin İdea olarak adlandıracağı şeye doğru bir atılımdır. Sözgelimi, yalnızca güzel bir bedene hayran olurken bile, onu istesem de istemesem de, Güzel'in düşüncesine doğru ilerlerim. Ben de doğal olarak bütünüyle farklı terimlerle buna benzer bir şey düşünüyorum; bence aşkta, rastlantının saf tekilliğinden evrensel bir değer taşıyan bir öğeye geçme olasılığı var. Kendi başına ele alındığında yalnızca bir karşılaşmayla, neredeyse hiç önem taşımayan bir başlangıç noktasıyla, sadece benzerlikten değil, ayrıca farktan da hareketle, dünya deneyiminin yaşanabileceği öğrenilir. Hatta bunun için bazı şeylere katlanmak, acı çekmek bile kabullenilebilir. Oysa bugünün dünyasında herkesin kendi çıkarına göre hareket etmesi kanısı büyük ölçüde yaygındır. Dolayısıyla aşk bir karşı deneydir. Sadece karşılıklı olarak yarar saglayacak bir değiş tokuş olarak düşünülmezse ya da kâr getiren bir yatırım gibi önceden uzun uzadıya hesaplanmazsa, aşk gerçek anlamda rastlantıya duyulan güven halini alır. Farkı oluşturan şeyin temel deneyimine ve özünde, dünyanın farktan hareketle sınanabilecegi düşüncesine yaklaştırır bizi. Bu yüzden evrensel bir erimi vardır, olası evrensellige ilişkin kişisel bir deneyimdir ve felsefi açıdan çok önemlidir, gerçekten de Platon'dur bunu ilk sezen.