MÖ 2000: Al bu otu ye!
MS 500: O otu bırak, gel bu duayı oku!
MS 1000: O dua batıl inanç, gel bu iksiri iç!
MS 1600: O iksir faydasız, al bu hapı yut!
MS 1940: O hap etkisiz, al bu antibiyotiği iç!
MS 2000: O antibiyotik zararlı, al bu otu ye!
İnsanlığın deneye yanıla en başta durduğu noktaya dönmesini ironik bir şekilde ifade eden bu anlatımda ciddi bir gerçeklik payı da var. Gülmece olsun diye kurgulanan anekdot, aslında insanlığın ağır bedeller ödeyerek en baştaki noktaya dönüş arzusunu/zorunluluğunu anlatıyor!
Sayfa 40Kitabı okudu
'Hayır hayır! İnsan kesinlikle azar. Ne zaman ki kendisinin kendsine yettiğini zannederse!
Ne var ki dönüş Rabbine'dir!"
Alak Sûresi/ 6,7
Sayfa 278 - Kültür ve turizm bakanlığı
“sen ve yağmur
başa dönemezsiniz
öyle bir yol yürüdünüz ki ancak
dönüş yolunu yok ederek gelebilirdiniz”
İsmet Özel
Az bir zaman sonra bir karış temiz toprak, bir bardak temiz su, bir nefeslik temiz hava bulamayacağız.
Ne diyor şarkı: Belki bir sabah geleceksin
Lâkin vakit geçmiş olacak
Sayfa 180Kitabı okudu
Kalbini karartmış olanın ruhu da bitmiştir.
Sayfa 165Kitabı okudu
Heidegger'in teknik ile teknoloji arasındaki farkı ortaya koyan bir misali var.
Şöyle: Yelkenli kayık veya gemi insan yapısıdır. Suda yüzebilmesi rüzgâra bağlıdır. Tarım toplumunun adamı olan gemi sahibi tabiatla dost olmayı şiar edinmiştir. Tabiat ve insan yelkenli gemide el ele verir. Gemici rüzgârı-mevsimi-bulutu-denizi tanımak zorundadır. Bir biçimde "kâinatın kitabını" okur. Kainatın kitabını okumak farzdır.
Rüzgâr müsaitse yol alır, sert ise bekler bir duldaya çekilir. Tabiata kafa tutmak, onunla savaşmak, onu yenmek kibir alâmetidir ve Hudûdullah'a aykırıdır. Buna mukabil "buharlı gemi" yelkenliye nazaran bin kat, on bin kat daha güçlüdür. "Buhar makinası" sanayi devrimini başlatan unsurların başında gelir. Onun için rüzgâr esmiş esmemiş vız gelir. Dalgaları yarar, mesafeleri aşar, yekpare zamanı delerek geçer. Haz ve hız döneminin müjdecisi olup göbeğinde "teknoloji"yi saklar ve insanoğlunun "tabiatla savaşı"ndan zaferle çıkar.
Sayfa 161Kitabı okudu
Kendini hiç bu kadar yalnız hissetmemişti. İncecik bir kumsal, uçsuz bir deniz... (Dönüş ne kadar zordu. Dönüşler ne kadar zor ve uzaktı.)
Yalnızdı,
yapayalnız...
Ve önünde boşluğun tarihi uzuyordu.
Zamanın ve mekânın ve her türlü düşüncenin dışındaydı.
Varacağı bir yer yoktu.
Döneceği bir yer yoktu.
Uzun, upuzun bir yolculuk vardı önünde.
Oysa kendini çok yorgun ve çok bitkin hissediyordu.
Bütün yolculukları tüketmişti.
Sayfa 60Kitabı okudu
“Bazı hayallerin kuvveti öylesine büyüktü ki zamanın ötesine taşar, mekanı yok ederdi ve o hayallerden gerçeğe dönüş sahibi için sessiz bir zelzele yaratırdı..”
İçmiş miydi acaba acıların berrak sularında
Bir uyku hali mi bu ya da yirmi yaş düşlerine geri dönüş
Uykusuna daldı gitti öylesine kayıtsızca
Beklemesin artık beni o ne de işitsin sesimi
Fısıldarken kendisine umut sözcüklerini
İşte nihayet burada yatıyor öylesine sevdiğim kadın
Sayfa 67Kitabı okuyor
Buzullarda sıkışan iki balina için dünyayı ayağa kaldırıyorlar ama, fakir Güney'de açlıktan ölen çocuklar kimseyi kazımıyor. Kimse yoldan çıkmasın diye, çağdaş köleliğin devamı için projeler yapılıyor. Uyduruk sebeplerle çıkarılan savaşlar, insafsız yaptırımlar, içten çökertmeler ve terör.
Sayfa 156Kitabı okudu
Kapitalizm sadece bir iktisadi sistem değil neredeyse itikadi bir meseledir.
Gücünü ve hâkimiyetini öncelikle anasır-ı erbaa'ya saldırarak devşirir. Havayı toprağı-suyu ve nihayet insanı sömürmektedir. Havayı hava olmaktan, toprağı toprak olmaktan, suyu su olmaktan, insanı insan olmaktan çıkarır. Kıyamet senaryoları yazanlar bu gidişatın tamamlanmakta olduğunu söylüyor. Ozon tabakası deliniyor, buzullar eriyor, sular kirleniyor, hava pis, insanlar metropollerde maskeyle dolaşıyor. (Bir Kanada şirketi Çinlilere temiz hava satıyormuş. Şaka gibi, ama gerçek.)
Dehşet dengesi sadece nükleer silahlardan ibaret değil. Bıçak kemiğe dayandı. Atmosferin dayanacak gücü kalmadı. Sıcaklık bir derece daha artarsa hapı yuttuğumuzun resmidir. Kimine göre yirmi, kimine göre otuz sene kaldı.
İşleri robotlara teslim etsek bile üretim-tüketim zinciri devam edecek, büyümenin büyüsü sürecek, tüketim toplumu şiştikçe şişecek, altta kalanın canı çıksın.
Şimdiden tıpkı Naziler gibi küresel para babaları artan nüfusun bir kısmının telef edilmesinde beis görmüyor.
Yangınlar ormanları, seller toprakları, asit yağmurları suları bitiriyor.
İleri, zengin, refah içindeki ülkelerde öyle göller var ki bakmaya kıyamazsınız. O kadar berrak, o kadar temiz. Görenler hayran oluyor ama, o göllerde bakteri bile yaşamıyor. Ölü doğa dedikleri bu galiba. Sanal dünya.
Bu manzara karşısında yapılacak iş yangında ilk kurtarılacaklar üzerinde ittifak etmektir.
Yani toprak-hava ve su.
Sayfa 151Kitabı okudu
Mesela benim için bütün tatillerin en güzel anı eve dönüş zamanıdır.
Sesim soğuk bir sis, gittikçe
Grileşen dalgınlıklar oluyor
Sormuyorum bir yolculuğa kimle
Çıkılır ve kim yırtıp atabilir
Elindeki son dönüş biletini de...
