Hayat, terk edenlerin yasını tutmak için yeterince uzun değil…
Kalan hiç kimse giden hiç kimsenin umrunda değil! Zaten umrunda olsa gitmezdi, gitse bile mutlaka dönerdi… Özlerdi, arardı, sorardı… Belki de geride kalanların ağladığı çoğu gece, gidenler kahkahalara boğuluyordu. Üstelik aynı anda…
Hala seviyorsun, hala özlüyorsun ya da hala bekliyorsun diye kimsenin gözünde değer kazandığın falan yok! Her ne yapıyorsan kendine yapıyorsun!
Yani içinde büyüttüğün korkulardan kurtul, karanlıktan arın…
Herkes kendi yoluna bakıyor inan, sen de bir yolunu bul.
Çünkü hayat, değmeyecek insanlara saplanıp kalmak için fazlasıyla kısa…