bekleyemedin,
oysa ölürüm demiştin.
ölümü bekleyemedin,
beklemeliydin oysa
yoldaydım,
ölümü köşeye çekmiş,
hizaya getiriyordum
ve sana açmıştım kollarımı
ama sen ölemedin.
bir ağaç ve yaprakları taşıyan dal;
insan yüreği gibi,
ağır gelmez onca yaprak o dala,
daha fazlasını da taşıyamaz.
taşırsa ya eğilir ya kırılır,
kırıl ama eğilme!
Merhaba Yunus Emre bey, kaleme aldığınız ilk şiir kitabınız ‘Geç Kalanlar’ hakkında bize biraz bilgi verebilir misiniz?
Geç Kalanlar kitabı, "şu deli gönül ne zaman dinecek ey gönül" cümlesi ile başlar ve insanın dinmek bilmeyen gönül yorgunluğunun peşinden gitmesini, zamanın meshur sokaklarında kendine yol bulma arayışlarını anlatır